Ik voelde de last van gered zijn

Ik voelde de last van gered zijn

Zondagochtend 03-11-2013 bij Wim Brands sprak Huub Oosterhuis, over zijn biografie in het nieuwste boek;  “De paus van Amsterdam”  geschreven door Marc van Dijk. “Het is een beetje vreemd en een beetje vroeg om nu al een biografie te hebben” zegt de 80jarige Oosterhuis. Het boek vertelt over zijn fascinatie voor de katholieke kerk en wat er gebeurd is in de afgelopen jaren. Zijn dichterschap loopt er als een rode draad doorheen.  “Na een ongeluk in mijn jeugd, waarna de artsen beweerden dat ik nooit meer zou kunnen lopen, werd er een wagentje voor mij besteld, waarin ik verder moest leven. Daar kreeg ik pijn en angstvlagen van.  Maar toen na vier weken mijn benen het weer deden, voelde het alsof ik iets zwaars droeg”.

Ik voelde de last van gered zijn

Ik vond het een hele verantwoordelijkheid want ik kreeg een nieuw leven, waar ik iets mee moest. Ik heb me eerst afgevraagd, wat die verantwoordelijkheid nou wás, om niet zómaar te leven. Om iets te doen voor anderen bijvoorbeeld  om solidair te leven, om het beste eruit te halen. Om niet zomaar een end weg  te leven. “Zomaar leven? Wat bedoel je daarmee?” vraagt Brands. “Leven zonder vervoering, leven zonder grote verlangens. Leven zonder grote liefde, zonder woorden.

”Gerrit Komrij schreef in 1976, “Voor Oosterhuis dus onomwonden de doodstraf!”
Oosterhuis; “Het was natuurlijk onaangenaam toen het gebeurde, maar ik moest verder.

Het kwam zo; de taal in de kerk, daar begrepen de mensen niets van en ze konden er niets mee

“Toen ben ik met gedichten begonnen, waar de oudste traditie in doorklonk”. Brands; “Heb je je daarna als dichter door iedereen ontkend gevoeld?” Oosterhuis;  ‘’Nou nee, niet door iedereen. Want tegelijkertijd met die aanval van Komrij, waren er honderdduizenden mensen in de kerken die mijn teksten zongen. En niet alleen in Nederland. Dat was veel groter dan wat Komrij neerzette.
“Maar ik had niet het gevoel dat zijn mening mijn leven beïnvloedde en het was ook zo weer voorbij. Het was één mening, een literair spel, en daar stond ik toch buiten”. Brands vraagt;  “Als anderen je daarmee confronteren?” “Dat is hún cynisme’’, antwoordt Oosterhuis en laat alle kritiek bij de kritiekgever.

Wijsheid van een 80jarige, die niet beïnvloed werd door andermans mening

Andermans beter weten. Prachtig dat Oosterhuis geen cynisme kent, zodat hij niet opgescheept zit met de zwartgalligheid van de ander.  Komrij mocht zijn cynisme zelf houden. Oosterhuis zet hier een staaltje van eigenwaarde neer. Hij laat zien dat wanneer je de niet-eigen-energie van Komrij tegenhoudt, en die niet opneemt, je jouw eigen-wijsheid overhoudt. En zeg nou zelf, gaat daar het leven niet over? Dat we onszelf liefhebben?

 www.depausvanamsterdam.nl

 

 

Auteur: Laura Daggers-de Koning

Ik ben Laura Daggers, sinds 2010 regressie- en reïncarnatietherapeut. Samen met jou zoek ik je levenslust weer terug. Dat kan in het huidige leven zijn, maar ook in een vorig leven, geboorte of zielenwereld.

2 gedachten aan “Ik voelde de last van gered zijn”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.