Jij bent het beste wat me het afgelopen jaar overkomen is

Jij bent het beste wat me  het afgelopen jaar overkomen is

‘’Ik heb in korte tijd zoveel rommel opgeruimd, en voel me zoveel lichter. Je bent een topvrouw, bedankt!’’

Dit schreef mijn cliënt als vervanging van een kerstkaartje. Een vrouw die in haar eentje haar twee kinderen opvoedt. Gewoon een stoer wijf!

Ze volgde me al een tijdje op Social media. Instagram, LinkedIn en Facebook, en natuurlijk mijn website, en mijn filmpjes. Ze durfde geen contact met me op te nemen.
Toen ze het toch deed, ging haar leven, en dat van haar kinderen, in stroomversnelling.

Depressie, probleem, oplossing
De oplossing zit in jezelf

Een afspraak met mij is gauw gemaakt.

Meestal heb ik nog wel ergens een gaatje in de week, of de volgende om met jou te werken. En soms moet je er een vrije dag voor  opnemen.

Wanneer je één keer in de vier weken bij mij voor een sessie komt, krijgen je geest en je lichaam de tijd om te verwerken. Je geest begrijpt het eerder, maar meestal heeft je lijf iets meer tijd nodig. Want het is een proces, dat maar door en door gaat.

En mocht je bang zijn, het ergste komt toch nooit eerst. Ik stuur je, meestal  een schriftelijke intake waardoor alles ‘’een beetje door de war’’ gaat.
En dat is ook mijn bedoeling dat jij door de war gaat. Want als je alles op zijn plaats wilt houden, dan komen wij samen niet verder. Eerst eens goed husselen en kijken wat je wilt houden en wat je kwijt wilt.

Maar ik wil altijd eerst een gesprek met je. Om je probleem scherp te stellen. Dat lukt meestal in twintig minuten wel.
Wat ik doe is zoeken naar je strategie. Eentje die je destijds, toen je 12 of 16 of 5 was hebt moeten toepassen om te overleven. Of soms was je al 30, dat kan ook.

De meeste ouders zijn gewoon liefdevol en doen hun uiterste best om iets

van de opvoeding te maken.  Sommige ouders weten niet zo goed hoe  ze ‘’leven’’ voor moeten doen, omdat ze zelf nog pijnlijke onverwerkte stukken met zich meedragen.
Ook weer meegekregen van hun ouders. En die ook weer, sommige familiekettingen gaan generaties lang terug. Ergens ontstond het bijvoorbeeld ‘’altijd hard moeten werken’’.
Omdat er anders honger was. Of ergens ontstond ‘’het geweld’’ binnen het gezin. Geweld waar over gezwegen werd. Anders brak je de code van het gezin.

Dus je hebt zwijggezinnen, daar waar nergens over gepraat werd. En je had gezinnen waar zoveel gepraat werd, dat het praten om het praten was. Om de stilte te vermijden. Uit wat voor gezin kom jij?

Copyright Laura Daggers-de Koning 2021

 

Mijn kind stoot me af

Mijn kind stoot me af

zegt de moeder in mijn therapeutenkamer.
Als je kind je niet meer wil  zien is dat diep verdrietig.
Het beheerst je hele leven. Je staat er mee op, en gaat ermee naar bed.
Meestal is er een partner betrokken, die vanuit de aanvankelijke
liefde die hij voor zijn partner voelde een haat ontwikkelt.
Vaak heb je dan te maken met een psychopathische persoon.
Lees daarvoor ook het boek
“Destructieve relaties op de schop” van Professor Jan Storm.

Mijn dochter vertelde me ooit, dat haar vriendin tegen de moeder had gezegd dat ze niet meer welkom is op de verjaardagen van haar kleinkinderen.

De schrik sloeg me om het hart.

Dan ben ik de volgende dacht ik.
Nachtenlang  sliep ik  niet, was uit mijn humeur.
Maar ik maakte het zelf niet mee. Gelukkig!
Van mijn cliënten krijg ik wel ernstig verdrietige verhalen te horen.
Het breekt je hart.

Een moeder die haar kind niet meer mag zien. Cocaïne verslaving maakte dat iedereen iets met haar kind mocht ondernemen, behalve de moeder zelf.
Door het diepe onverwerkte verdriet eronder door te werken, wordt de energie bij de moeder en allen waarmee ze leeft anders. Dan veranderen er dingen in jezelf in de omgeving.

Energetisch werken

We doen dit samen en de kosmische verandering volgt vanzelf.

Copyrights Laura Daggers-de Koning Hoofddorp Haarlemmermeer Regressie- en reïncarnatietherapeut
‘’Coaching die pijn doet’’, daarna is je probleem weg. Dat is mijn werk.

Verbinden of Loslaten?

Willen ze vasthouden of loslaten?

https://www.lauradaggers/n
Wat verbindt jou nog?
Weet jij het waarom, het waarom van het vasthouden van de anders hand?
Wat bindt jou aan de situatie waar je momenteel inzit?
Wat en wie geeft je die verbinding.
Zijn dat mooie of nare gedachten.

Schrijf het eens op.

Maak dan een lijst met ernaast de nadelen.
En wat ontdek je dan?
Zijn er meer mooie punten dan dat er pijnpunten zijn?
Trekt of zuigt de hand je erin of zit je er comfortabel in,
in je relatie met deze persoon.
Ga eens zitten en voel in je lichaam waar het resoneert als je aan die mooie aspecten van je relatie denkt.
Wat voelt je lichaam, waar op welke plek meldt zich iets?
Misschien een prikje, steek of een scheut pijn.
Of is het juist een flow van geluk,
een flits van licht dat door je heen stroomt.
Neem er de tijd voor.
Voel je lichaam, het is jouw lichaam.
Jouw graadmeter van je leven van wie je nú bent.
Van hoe je leeft en of dat leven er eentje is van harmonie.
En van rust? Of van vechten met of tegen?

Copyrights Laura Daggers-de Koning 

 

”Jij bent het beste wat me in 2019 is overkomen”

Jij bent het beste wat me in 2019 is overkomen

”Ik heb in korte tijd zoveel rommel opgeruimd en voel me zoveel lichter. Ik hoop voor jou in 2020 veel liefde geluk en energie om door te gaan met je mooie werk. Je bent een topvrouw, bedankt!”
Dat schreef mijn cliënt ter vervanging van een kerstkaartje.

Een vrouw die in haar eentje haar twee kinderen opvoedt.
Gewoon een stoer wijf! Ze volgde me al een tijdje op Social media. LinkedIn en Facebook, en natuurlijk mijn website, en mijn filmpjes. Ze durfde geen contact met me op te nemen.  Toen ze het toch deed, ging haar leven, en dat van haar kinderen, in een stroomversnelling.

https://www.lauradaggers.nl
Transpersoonlijk regressietherapeut Laura Daggers

Een afspraak met mij is gauw gemaakt.

Meestal vind ik nog wel ergens een gaatje in de week, of de volgende om met jou te werken. Soms in de avond, omdat je werkt overdag. En heel soms in het weekend. Maar dat liever zo weinig mogelijk. Wanneer je één keer in de vier weken bij mij voor een sessie komt, krijgen je geest en je lichaam de tijd om te verwerken. Vaker dan dat is niet verstandig. Want het is een proces, dat maar door en door gaat. En het ergste komt toch nooit eerst. Ik stuur je een schriftelijke intake waardoor alles ‘’een beetje door de war’’ gaat. En dat is ook de bedoeling van deze therapie. Dat jij door de war gaat. Want als je alles op zijn plaats wilt houden, dan komen wij samen niet verder.

Maar ik wil eerst altijd een gesprek met je.

Om je probleem scherp te stellen. Dat lukt me meestal in twintig minuten.
Wat ik doe is zoeken naar je strategie. Eentje die je destijds, toen je 12 of 16 of 5 was hebt moeten toepassen om te overleven. Of soms was je al 30, dat kan ook. Sommige ouders weten ook niet zo goed hoe ze het leven te leven voor moeten doen. En dat komt dan weer doordat zij dit ook meegekregen hebben van hun ouders. En die ook weer, sommige familiekettingen gaan generaties lang terug. Ergens ontstond het altijd hard moeten werken. Omdat er anders honger was. Of ergens ontstond het geweld binnen het gezin. Geweld waar over gezwegen werd. Anders brak je de code van het gezin.

Ben jij zo iemand die de strategie van de voorouderlijn wil doorvoelen? Want daar help je ook je kinderen mee. Wist je dat? Dat is het mooie van regressietherapie met een ‘’touch’’ of opstellingen naar de voorouders.

Copyright Laura Daggers-de Koning

06-01-2020

Ouders

Kinderen die ouders opvoeden?
Of ouders die kinderen opvoeden!

https://www.lauradaggers.nl/2016/01/08/opvallend-dat-de-meeste-kinderuitspraken/
Kinderen willen leren en zijn loyaal tot in het diepst van hun ziel

 

Het is natuurlijk de bedoeling dat ouders kinderen opvoeden. Soms lijkt het andersom, dat het kind de ouders opvoedt. “Teach your parents well, their children’s hell will slowly go by”, zongen Crosby Still Nash and Young destijds.

Geloven in God is incasseren

Ik heb geleerd andermans waarheid in te slikken. Letterlijk. Iedere mening was beter dan de mijne. Het ‘’andermans ‘’beterweten’’ van mijn moeder, vader, juf, meester, tantes, ooms, oma en opa en die van de kerk en de dominee, als waarheid aannemen, is iets wat ik lang gedaan heb. Onnatuurlijk was dit. Dát wel. Iets wat me jarenlang maagzuur, angst, machteloosheid en hartkloppingen opleverde.

Later kwamen ook de lusteloosheid en de depressie.

Hoe is het om volwassen te worden? Soms, maar meestal vaak, zijn ouders nog niet volwassen. Omdat ze zelf nog ‘’zere plekken’’ hebben.Je hebt ouders die je slaan of je liefkozen. Ouders die je nooit aanraken.

Of ouders die je wel aanraken en dan op verkeerde plekken. Ouders die je beschermen tegen de buitenwereld, die je beschermen tegen je eigen binnenwereld. Zodat je je niet verder kunt ontwikkelen. Ouders waarvan je niets mag, niet buitenspelen, omdat je kleren vies worden. Niet binnen spelen, niet ‘’zo’n leven maken”,  niet naar balletles, niet naar paardrijden. Je hebt ouders waarvan je niet naar die leuke club mag omdat er geen geld is, of omdat er geen tijd is, of gewoon omdat zíj het niet willen. Of omdat ze geen zin hebben om jou ernaartoe te brengen.

Je hebt ouders die wel van kinderen houden

als ze klein zijn, maar als ze groter worden – iets waar jij niks aan kan doen – ineens niet meer van je houden. Omdat je dan een eigen mening hebt en lastige vragen stelt. Of omdat je een té mooie jongedame bent geworden of een té stoere jongeman. Je hebt rijke ouders en arme ouders. Rijke hebben geld en arme hebben tijd. Tijd voor jou. Soms zit de energie van jouw ouders teveel in jou.

Toen ik de opleiding voor regressietherapeut deed, ontdekte ik dat ik afschúwelijke ouders had. Trouwens alle ouders kwamen in een kwaad daglicht te staan. Mijn moeder bijvoorbeeld, was dominant. Mijn vader liet haar, waardoor hij werd gezien als een lieve zachtaardige man, terwijl hij de weg van de minste weerstand nam.

Mijn vader was boerenknecht, letterlijk de lijfeigene van de boer.

Ik erfde zijn onderdanigheid en gehoorzaamheid.

Ik richtte mijn leven in zoals hij, met steeds een veranderend bestand van vrienden en vriendinnen. Nadat ik er ruzie mee gemaakt had, wilde ik ze nooit meer zien. Zo had ik het ook van mijn vader geleerd.

Tijdens de http://tasso.nl/ opleiding heb ik geleerd dat door middel van regressietherapie, de voor het kind akelige gebeurtenissen vanuit mijn onbewuste naar het bewust-zijn zijn  gebracht. Akelige zaken waardoor mijn ontwikkeling stagneerde, mijn lichaam doorgroeide, en het nét was alsof ik volwassen was! Na de sessies begrijpt mijn onbewuste dat het nu echt óver is, wel echt gebeurd maar niet meer in het nú.  Pas op voor bewustwording! Het geeft je zoveel meer levenselixer. En je ouders?  Tja dat zijn mensen die hun best doen om kinderen op te voeden.

Je kunt me boeken de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.

Laura Daggers Regressiecoach Hoofddorp

Tranen bij de musical van groep acht?

De musical in groep acht was geweldig!

Op facebook lees ik dat mensen het niet droog houden. Ik ook niet. Met hand en tand heb ik de datum van de musical verdedigd en vrij gehouden. In een mooi theatertje in Delft tussen kinderdagverblijf en school in, ontvingen de acteurs de ouders en grootouders. Gelachen hebben we maar het was ook emotioneel. En dáár hoor ik veel ouders over.

Toen ik – lang geleden – voor mijn dochter naar een middelbare school op zoek ging, stonden jongelui in een Life band te spelen. Laat ik nou destijds een vriendje gehad hebben die gitaar speelde en zong. Huilend rende ik de school uit. Typisch ‘’innerlijk kind’’ reactie. Soms moet er nog iets verwerkt worden. Bij mij de kwestie van vriendjes en wraak.

Dat je emotioneel wordt is mijns inziens heel normaal. Maar als het door blijft gaan kan het zijn dat er nog een stukje innerlijk kind is dat nog gezien wil worden.

Tijdje geleden kwam ik dat vriendje ‘’erná’’ tegen,  en ik biechtte hem op dat hij wel mijn allergrootste jeugdzonde was geweest. Hij had het heel anders beleefd, én gelukkig maar. Omdat ik rond mijn vijftiende een jaloers kreng was, mocht mijn vriend naar links noch naar rechts kijken, niet naar andere meisjes. Deed hij dat wel, dan zweeg ik hem dood. Géén lol aan met mij, destijds. ( is écht overgegaan)

musical kind of kleinkind waarin je geraakt wordt
oude pijn van jezelf tegenkomen

Toen hij het uitmaakte en inderdaad met hét  – dáár ga je na mij mee! -meisje ging,

‘’koos’’ ik zijn vriend uit de band als mijn nieuwe lover. Pure wraak. Het duurde niet langer dan drie weken, omdat ook deze flirtte met mijn oudere zus. En zij had al eerder een vriendje van mij ingepikt.

Dus die lifeband in de toekomstige middelbare school van mijn dochter ‘’zette’’ mijn oude onopgeloste pijn weer aan.

Soms moet er iets verwerkt worden voordat je verder kunt. En daar helpt regressietherapie bij.

Leven zonder angst, leven zonder paniek.

www.lauradaggers.nl