Jij bent het beste wat me het afgelopen jaar overkomen is

Jij bent het beste wat me  het afgelopen jaar overkomen is

‘’Ik heb in korte tijd zoveel rommel opgeruimd, en voel me zoveel lichter. Je bent een topvrouw, bedankt!’’

Dit schreef mijn cliënt als vervanging van een kerstkaartje. Een vrouw die in haar eentje haar twee kinderen opvoedt. Gewoon een stoer wijf!

Ze volgde me al een tijdje op Social media. Instagram, LinkedIn en Facebook, en natuurlijk mijn website, en mijn filmpjes. Ze durfde geen contact met me op te nemen.
Toen ze het toch deed, ging haar leven, en dat van haar kinderen, in stroomversnelling.

Depressie, probleem, oplossing
De oplossing zit in jezelf

Een afspraak met mij is gauw gemaakt.

Meestal heb ik nog wel ergens een gaatje in de week, of de volgende om met jou te werken. En soms moet je er een vrije dag voor  opnemen.

Wanneer je één keer in de vier weken bij mij voor een sessie komt, krijgen je geest en je lichaam de tijd om te verwerken. Je geest begrijpt het eerder, maar meestal heeft je lijf iets meer tijd nodig. Want het is een proces, dat maar door en door gaat.

En mocht je bang zijn, het ergste komt toch nooit eerst. Ik stuur je, meestal  een schriftelijke intake waardoor alles ‘’een beetje door de war’’ gaat.
En dat is ook mijn bedoeling dat jij door de war gaat. Want als je alles op zijn plaats wilt houden, dan komen wij samen niet verder. Eerst eens goed husselen en kijken wat je wilt houden en wat je kwijt wilt.

Maar ik wil altijd eerst een gesprek met je. Om je probleem scherp te stellen. Dat lukt meestal in twintig minuten wel.
Wat ik doe is zoeken naar je strategie. Eentje die je destijds, toen je 12 of 16 of 5 was hebt moeten toepassen om te overleven. Of soms was je al 30, dat kan ook.

De meeste ouders zijn gewoon liefdevol en doen hun uiterste best om iets

van de opvoeding te maken.  Sommige ouders weten niet zo goed hoe  ze ‘’leven’’ voor moeten doen, omdat ze zelf nog pijnlijke onverwerkte stukken met zich meedragen.
Ook weer meegekregen van hun ouders. En die ook weer, sommige familiekettingen gaan generaties lang terug. Ergens ontstond het bijvoorbeeld ‘’altijd hard moeten werken’’.
Omdat er anders honger was. Of ergens ontstond ‘’het geweld’’ binnen het gezin. Geweld waar over gezwegen werd. Anders brak je de code van het gezin.

Dus je hebt zwijggezinnen, daar waar nergens over gepraat werd. En je had gezinnen waar zoveel gepraat werd, dat het praten om het praten was. Om de stilte te vermijden. Uit wat voor gezin kom jij?

Copyright Laura Daggers-de Koning 2021

 

Zit dat nare gevoel er nog?

Ben jij uitgepraat bij de psycholoog, maar zit dat nare gevoel er nog?

Dan moet je bij mij zijn.
Dat gevoel, In je keel, in je buik, of achter je ogen.  Een knoop in mijn maag. Een dolk in je hart. Een gevoel dat blijft terugkomen en waar je niks van snapt.

Als het leven moeilijk is

Daar kunnen we samen naar kijken, en het oplossen. Ik deed dit al vele keren met degenen die je voorgingen.  Angst hoort hierbij, én vertrouwen. Vertrouwen in jezelf en in mij. Dat het opgelost wordt. Onder dat nare gevoel zit je talent, dat is ondergesneeuwd.

En als je dat weer terug hebt.  Kan je verder met je leven.

Zonder mij. Ik doe er dan niet meer toe. Maar jij des te meer. Want dit leven gaat over jou!  Het gaat erom dat jij je passie kunt leven.  Jezelf kan zijn, zonder al die belemmeringen.  Dat dan.

 

Ouders

Kinderen die ouders opvoeden?
Of ouders die kinderen opvoeden!

https://www.lauradaggers.nl/2016/01/08/opvallend-dat-de-meeste-kinderuitspraken/
Kinderen willen leren en zijn loyaal tot in het diepst van hun ziel

 

Het is natuurlijk de bedoeling dat ouders kinderen opvoeden. Soms lijkt het andersom, dat het kind de ouders opvoedt. “Teach your parents well, their children’s hell will slowly go by”, zongen Crosby Still Nash and Young destijds.

Geloven in God is incasseren

Ik heb geleerd andermans waarheid in te slikken. Letterlijk. Iedere mening was beter dan de mijne. Het ‘’andermans ‘’beterweten’’ van mijn moeder, vader, juf, meester, tantes, ooms, oma en opa en die van de kerk en de dominee, als waarheid aannemen, is iets wat ik lang gedaan heb. Onnatuurlijk was dit. Dát wel. Iets wat me jarenlang maagzuur, angst, machteloosheid en hartkloppingen opleverde.

Later kwamen ook de lusteloosheid en de depressie.

Hoe is het om volwassen te worden? Soms, maar meestal vaak, zijn ouders nog niet volwassen. Omdat ze zelf nog ‘’zere plekken’’ hebben.Je hebt ouders die je slaan of je liefkozen. Ouders die je nooit aanraken.

Of ouders die je wel aanraken en dan op verkeerde plekken. Ouders die je beschermen tegen de buitenwereld, die je beschermen tegen je eigen binnenwereld. Zodat je je niet verder kunt ontwikkelen. Ouders waarvan je niets mag, niet buitenspelen, omdat je kleren vies worden. Niet binnen spelen, niet ‘’zo’n leven maken”,  niet naar balletles, niet naar paardrijden. Je hebt ouders waarvan je niet naar die leuke club mag omdat er geen geld is, of omdat er geen tijd is, of gewoon omdat zíj het niet willen. Of omdat ze geen zin hebben om jou ernaartoe te brengen.

Je hebt ouders die wel van kinderen houden

als ze klein zijn, maar als ze groter worden – iets waar jij niks aan kan doen – ineens niet meer van je houden. Omdat je dan een eigen mening hebt en lastige vragen stelt. Of omdat je een té mooie jongedame bent geworden of een té stoere jongeman. Je hebt rijke ouders en arme ouders. Rijke hebben geld en arme hebben tijd. Tijd voor jou. Soms zit de energie van jouw ouders teveel in jou.

Toen ik de opleiding voor regressietherapeut deed, ontdekte ik dat ik afschúwelijke ouders had. Trouwens alle ouders kwamen in een kwaad daglicht te staan. Mijn moeder bijvoorbeeld, was dominant. Mijn vader liet haar, waardoor hij werd gezien als een lieve zachtaardige man, terwijl hij de weg van de minste weerstand nam.

Mijn vader was boerenknecht, letterlijk de lijfeigene van de boer.

Ik erfde zijn onderdanigheid en gehoorzaamheid.

Ik richtte mijn leven in zoals hij, met steeds een veranderend bestand van vrienden en vriendinnen. Nadat ik er ruzie mee gemaakt had, wilde ik ze nooit meer zien. Zo had ik het ook van mijn vader geleerd.

Tijdens de http://tasso.nl/ opleiding heb ik geleerd dat door middel van regressietherapie, de voor het kind akelige gebeurtenissen vanuit mijn onbewuste naar het bewust-zijn zijn  gebracht. Akelige zaken waardoor mijn ontwikkeling stagneerde, mijn lichaam doorgroeide, en het nét was alsof ik volwassen was! Na de sessies begrijpt mijn onbewuste dat het nu echt óver is, wel echt gebeurd maar niet meer in het nú.  Pas op voor bewustwording! Het geeft je zoveel meer levenselixer. En je ouders?  Tja dat zijn mensen die hun best doen om kinderen op te voeden.

Je kunt me boeken de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.

Laura Daggers Regressiecoach Hoofddorp

Hoe een vorig leven je in het heden last bezorgt

Hoe een vorig leven je in het heden last bezorgt

De geschiedenis blijft zich herhalen totdat je het als persoon hebt opgelost.

Regressie Heelt Rouw

Je ziel wil het oplossen. En jij bent bang om het  onder ogen te zien.

“Ik heb een gekke vraag” zegt ze met zachte stem. Maar al  vanaf mijn dertiende heb ik een diep verdriet waar ik niks van snap. Wanneer ik in de straten van een paar eeuwen geleden loop, lopen de tranen over mijn wangen. Bij de aftiteling van een Ierse film voel ik een diep verdriet. Ik snap mezelf niet. Ik wil leven, mezelf zijn.

Als ze belt, en ik antwoord overtuigend ‘’ja’’ natuurlijk kan ik je helpen, barst ze in tranen uit.Haar sociale leven is KRAP, net zoals haar financiën , vader en moeder, die zijn gescheiden, zus met vriend, en verder heeft ze een tweeling van een jaar, waarvan de  vader  is weggelopen.  Net als in het vorig leven, waar ze nu zo’n last van heeft. Ze leeft van een uitkering en heeft geldproblemen.

Onverklaarbare klachten- die niet door doktoren opgelost kunnen worden.

Tranen bij Anton Pieck straat. Bij aftiteling van Ierse film. Bij muziek, diep verdriet, waar ze niets van snapt. Ze gaat een opleiding doen voor vrachtwagenchauffeusse. Ik vroeg waarom? Dat is zodat ze met haar BEIDE benen op de grond staat. En niet met 1 been in een vorig leven.

Cliënt heeft al 14 jaar last van rest-energieën van een vorig leven in Ierland. Ten tijde dat de Engelsen er de baas waren. Haar huis en land worden in de brand gestoken. Ze is niet thuis en haar kinderen verbranden in het huis.

De vader van haar kinderen, werd destijds bij razzia’s opgepakt

En is nooit meer teruggekomen. Die mannen werden destijds naar kampen vervoerd. Haar volgende vriend is een losbol, uiteindelijk een verrader. Met een beetje geld van de buren vaart ze naar Frankrijk. Daar gaat ze dood van hartpijn, longontsteking en honger. Ierland was armoede en honger en werd ook nog eens geteisterd door razzia’s. Ze wilde naar Amerika. EERLOOS.  In dit leven wordt ze geboren in een familie van adel, haar opa heeft al het geld erdoor gejaagd. Haar vader is ook eerloos….Toen ik eenmaal moeder was van de tweeling, kwamen de nachtmerries en beelden heftiger terug dan ooit. Ik kon het met niemand delen. Tijdens de sessie is er zoveel duidelijk geworden, opgelost en respectvol afgerond.We gaan naar dat vorige leven toe, laten het zien, dat het OVER is,

En we werken alles grondig door, om de CLIENT te laten inzien, dat het echt voorbij is. Dat haar leven NU is!

De rest-zielsenergie daar werk ik mee. Die wordt heel nauwkeurig uitgewerkt.

”Na die ene sessie voelde ik me letterlijk een ander mens”. Ik werk met een gewenste toestand. Dat neem ik ook vaak mee, HOE wil je dat je leven er straks uit gaan zien? Ik sprak haar – om te vragen of ik haar verhaal mocht vertellen – en ze zei dat ze nu een mooie driekamerflat had. Ze niet in een oud armoedig huis hoefde te wonen. Dat haar leven goed op de rail is.

“Voor ik bij jou kwam kampte ik al 14 jaar met klachten.

Eerst flarden van beelden, gevoelens van gemis. Nog niet in een lijn te vatten. Wel werd het steeds erger. Vooral als ik met dingen te maken kreeg die dirigeerde aan Ierland(ofwel mijn verleden). Een Ierse pub, Ierse muziek, plaatjes, foto’s uit die tijd. Namen bij de aftiteling van films. Ik kon zomaar diep verdriet voelen en vanuit mijn binnenste echt dikke tranen huilen. Had gevoelens van wanhoop en melancholie. Van niet thuis zijn en je nergens thuis voelen.

Toen kwamen er nog meer beelden, gedetailleerder.

Innerlijke kinderen willen gezien en gehoord worden
Innerlijk Kind Werk

Toen ik een jaar of 18 was spookte het zo door me heen dat ik zwaar depressief werd. Overal ben naar toe geweest, helderzienden, psychotherapeuten, psychologen, gezinsopstellingen, yoga en meditatie cursussen, natuurartsen enz. Ik was chronisch moe en geen behandelaar kwam verder dan aan de pubertijd of de scheiding van mijn ouders denken.

Natuurlijk heb ik veel geleerd over mezelf

Door dat alles maar het probleem werd niet opgelost. Inmiddels wist ik wel dat ik trauma’s bij me droeg van mijn vorige leven. Dat er onafgemaakte zaken van toen lagen waardoor ik niet verder kon. De puzzelstukjes werden een verhaal. Over hoe ik rond het midden van 1800 in Ierland leefde en daar door de terreur en de overheersing van de Engelsen mijn land en mijn leven zag afbreken. Hoe mijn man werd opgepakt zonder ooit terug te keren, hoe ik alleen achter bleef met mijn kinderen zonder uitzicht op een beter leven. Zonder geld om te ontsnappen aan de armoede en honger.

En hoe het land dat mijn thuis was.

En met mij vele landgenoten en mensen waar ik veel van hield, geteisterd werd door razzia’s. Tot de noodlottige dag dat bij wijze van sanctie, in die oneerlijke oorlog, de velden in de brand werden gestoken en mijn kinderen omkwamen in ons huis. Ik was te laat om ze eruit te halen. Mijn buren hebben me het weinige geld toegestoken dat ze hadden voor de reis naar het buitenland. Verder dan Parijs ben ik nooit gekomen want de vrouw die ik toen was stierf aan een longontsteking, zonder iemand om haar heen. Zonder afscheid, anoniem. Eerloos. Nooit heb ik dat durven vertellen aan anderen alleen aan een helderziende.

 

Ze raadde me aan terug naar Ierland te gaan om het alsnog af te sluiten.

Dat heb ik gedaan, vlak voor ik mijn opleiding als chauffeur begon. Want ik wilde zo graag in het hier en nu leven. Veronica zijn. Even hielp het, de opleiding greep me en ik had veel plezier in mijn werk dat zo aards was dat er geen tijd en energie overbleef om met andere zaken bezig te zijn. Ik ging uit en maakte plezier. Een vage moeheid en melancholie bleven echter altijd aanwezig. Alsof ik maar met één been in het heden stond en met het andere been in het verleden.

 

Toen ik eenmaal moeder was geworden en meer thuis

Met mezelf kwam te zitten kwamen de nachtmerries en de beelden heftiger terug dan ooit. Het werd zo’n zware last dat ik aardig wanhopig op zoek ben gegaan naar een reïncarnatietherapeut.
Tijdens de sessie is er zoveel duidelijk geworden, opgelost en respectvol afgerond dat ik in de eerste instantie verbijsterd was. Na al die jaren, zou het nu echt over zijn? En al was ik moe en aangedaan van emoties tijdens de sessie, er kwam vrede in mijn hart. De volgende dag in mijn lijf. En na 2 dagen in mijn hoofd en in mijn hele wezen en leven. In de letterlijke zin voelde ik me een ander mens, misschien wel gewoon mezelf. Nu een aantal weken na de sessie gebeuren er mooie dingen. Het contact met mijn twee dochters is makkelijker geworden omdat ik er helemaal voor ze kan zijn. Ik heb mijn huis geschilderd en nieuwe kleding gekocht. Er is energie om een frisse wind door mijn leven te laten waaien. Ik ontdek allerlei kanten van mezelf waar ik nooit aan toe kwam en dat is zo leuk en positief. En omdat ik me nu thuis voel in mijn eigen leven en niet meer zo onverklaarbaar moe ben krijg ik eindelijk zelfvertrouwen. Eigenlijk zit alles in de lift. Natuurlijk zijn er moeilijke dagen maar ze zijn niet meer moeilijk dan ze zouden moeten zijn. Ik voel me in ieder geval niet meer 87 in plaats van 27 jaar.

Ik hoop dat regressie en reïncarnatietherapie nog meer bekend raakt. Het kan nieuwe wegen openen die al in jezelf verborgen liggen, wát voor type mens je ook bent.”
Hartelijke groeten, Veronica