Hoe een vorig leven je in het heden last bezorgt

Hoe een vorig leven je in het heden last bezorgt

De geschiedenis blijft zich herhalen totdat je het als persoon hebt opgelost.

Regressie Heelt Rouw

Je ziel wil het oplossen. En jij bent bang om het  onder ogen te zien.

“Ik heb een gekke vraag” zegt ze met zachte stem. Maar al  vanaf mijn dertiende heb ik een diep verdriet waar ik niks van snap. Wanneer ik in de straten van een paar eeuwen geleden loop, lopen de tranen over mijn wangen. Bij de aftiteling van een Ierse film voel ik een diep verdriet. Ik snap mezelf niet. Ik wil leven, mezelf zijn.

Als ze belt, en ik antwoord overtuigend ‘’ja’’ natuurlijk kan ik je helpen, barst ze in tranen uit.Haar sociale leven is KRAP, net zoals haar financiën , vader en moeder, die zijn gescheiden, zus met vriend, en verder heeft ze een tweeling van een jaar, waarvan de  vader  is weggelopen.  Net als in het vorig leven, waar ze nu zo’n last van heeft. Ze leeft van een uitkering en heeft geldproblemen.

Onverklaarbare klachten- die niet door doktoren opgelost kunnen worden.

Tranen bij Anton Pieck straat. Bij aftiteling van Ierse film. Bij muziek, diep verdriet, waar ze niets van snapt. Ze gaat een opleiding doen voor vrachtwagenchauffeusse. Ik vroeg waarom? Dat is zodat ze met haar BEIDE benen op de grond staat. En niet met 1 been in een vorig leven.

Cliënt heeft al 14 jaar last van rest-energieën van een vorig leven in Ierland. Ten tijde dat de Engelsen er de baas waren. Haar huis en land worden in de brand gestoken. Ze is niet thuis en haar kinderen verbranden in het huis.

De vader van haar kinderen, werd destijds bij razzia’s opgepakt

En is nooit meer teruggekomen. Die mannen werden destijds naar kampen vervoerd. Haar volgende vriend is een losbol, uiteindelijk een verrader. Met een beetje geld van de buren vaart ze naar Frankrijk. Daar gaat ze dood van hartpijn, longontsteking en honger. Ierland was armoede en honger en werd ook nog eens geteisterd door razzia’s. Ze wilde naar Amerika. EERLOOS.  In dit leven wordt ze geboren in een familie van adel, haar opa heeft al het geld erdoor gejaagd. Haar vader is ook eerloos….Toen ik eenmaal moeder was van de tweeling, kwamen de nachtmerries en beelden heftiger terug dan ooit. Ik kon het met niemand delen. Tijdens de sessie is er zoveel duidelijk geworden, opgelost en respectvol afgerond.We gaan naar dat vorige leven toe, laten het zien, dat het OVER is,

En we werken alles grondig door, om de CLIENT te laten inzien, dat het echt voorbij is. Dat haar leven NU is!

De rest-zielsenergie daar werk ik mee. Die wordt heel nauwkeurig uitgewerkt.

”Na die ene sessie voelde ik me letterlijk een ander mens”. Ik werk met een gewenste toestand. Dat neem ik ook vaak mee, HOE wil je dat je leven er straks uit gaan zien? Ik sprak haar – om te vragen of ik haar verhaal mocht vertellen – en ze zei dat ze nu een mooie driekamerflat had. Ze niet in een oud armoedig huis hoefde te wonen. Dat haar leven goed op de rail is.

“Voor ik bij jou kwam kampte ik al 14 jaar met klachten.

Eerst flarden van beelden, gevoelens van gemis. Nog niet in een lijn te vatten. Wel werd het steeds erger. Vooral als ik met dingen te maken kreeg die dirigeerde aan Ierland(ofwel mijn verleden). Een Ierse pub, Ierse muziek, plaatjes, foto’s uit die tijd. Namen bij de aftiteling van films. Ik kon zomaar diep verdriet voelen en vanuit mijn binnenste echt dikke tranen huilen. Had gevoelens van wanhoop en melancholie. Van niet thuis zijn en je nergens thuis voelen.

Toen kwamen er nog meer beelden, gedetailleerder.

Innerlijke kinderen willen gezien en gehoord worden
Innerlijk Kind Werk

Toen ik een jaar of 18 was spookte het zo door me heen dat ik zwaar depressief werd. Overal ben naar toe geweest, helderzienden, psychotherapeuten, psychologen, gezinsopstellingen, yoga en meditatie cursussen, natuurartsen enz. Ik was chronisch moe en geen behandelaar kwam verder dan aan de pubertijd of de scheiding van mijn ouders denken.

Natuurlijk heb ik veel geleerd over mezelf

Door dat alles maar het probleem werd niet opgelost. Inmiddels wist ik wel dat ik trauma’s bij me droeg van mijn vorige leven. Dat er onafgemaakte zaken van toen lagen waardoor ik niet verder kon. De puzzelstukjes werden een verhaal. Over hoe ik rond het midden van 1800 in Ierland leefde en daar door de terreur en de overheersing van de Engelsen mijn land en mijn leven zag afbreken. Hoe mijn man werd opgepakt zonder ooit terug te keren, hoe ik alleen achter bleef met mijn kinderen zonder uitzicht op een beter leven. Zonder geld om te ontsnappen aan de armoede en honger.

En hoe het land dat mijn thuis was.

En met mij vele landgenoten en mensen waar ik veel van hield, geteisterd werd door razzia’s. Tot de noodlottige dag dat bij wijze van sanctie, in die oneerlijke oorlog, de velden in de brand werden gestoken en mijn kinderen omkwamen in ons huis. Ik was te laat om ze eruit te halen. Mijn buren hebben me het weinige geld toegestoken dat ze hadden voor de reis naar het buitenland. Verder dan Parijs ben ik nooit gekomen want de vrouw die ik toen was stierf aan een longontsteking, zonder iemand om haar heen. Zonder afscheid, anoniem. Eerloos. Nooit heb ik dat durven vertellen aan anderen alleen aan een helderziende.

 

Ze raadde me aan terug naar Ierland te gaan om het alsnog af te sluiten.

Dat heb ik gedaan, vlak voor ik mijn opleiding als chauffeur begon. Want ik wilde zo graag in het hier en nu leven. Veronica zijn. Even hielp het, de opleiding greep me en ik had veel plezier in mijn werk dat zo aards was dat er geen tijd en energie overbleef om met andere zaken bezig te zijn. Ik ging uit en maakte plezier. Een vage moeheid en melancholie bleven echter altijd aanwezig. Alsof ik maar met één been in het heden stond en met het andere been in het verleden.

 

Toen ik eenmaal moeder was geworden en meer thuis

Met mezelf kwam te zitten kwamen de nachtmerries en de beelden heftiger terug dan ooit. Het werd zo’n zware last dat ik aardig wanhopig op zoek ben gegaan naar een reïncarnatietherapeut.
Tijdens de sessie is er zoveel duidelijk geworden, opgelost en respectvol afgerond dat ik in de eerste instantie verbijsterd was. Na al die jaren, zou het nu echt over zijn? En al was ik moe en aangedaan van emoties tijdens de sessie, er kwam vrede in mijn hart. De volgende dag in mijn lijf. En na 2 dagen in mijn hoofd en in mijn hele wezen en leven. In de letterlijke zin voelde ik me een ander mens, misschien wel gewoon mezelf. Nu een aantal weken na de sessie gebeuren er mooie dingen. Het contact met mijn twee dochters is makkelijker geworden omdat ik er helemaal voor ze kan zijn. Ik heb mijn huis geschilderd en nieuwe kleding gekocht. Er is energie om een frisse wind door mijn leven te laten waaien. Ik ontdek allerlei kanten van mezelf waar ik nooit aan toe kwam en dat is zo leuk en positief. En omdat ik me nu thuis voel in mijn eigen leven en niet meer zo onverklaarbaar moe ben krijg ik eindelijk zelfvertrouwen. Eigenlijk zit alles in de lift. Natuurlijk zijn er moeilijke dagen maar ze zijn niet meer moeilijk dan ze zouden moeten zijn. Ik voel me in ieder geval niet meer 87 in plaats van 27 jaar.

Ik hoop dat regressie en reïncarnatietherapie nog meer bekend raakt. Het kan nieuwe wegen openen die al in jezelf verborgen liggen, wát voor type mens je ook bent.”
Hartelijke groeten, Veronica

Schuld en Schaamte, de dief van je innerlijke groei

Schaamte schuld Laura Daggers Regressiecoach
Schuld en Schaamte zijn de dief van je innerlijke groei

Schuld Schaamte Schande zijn groeiremmers

Een probleem dat je niet met anderen durft te delen omdat ze je wel heel erg gek zullen vinden?   Angst is de dief van je innerlijke groei

Schuld en schaamte zijn je aangepraat

Doordat je zo gaat denken wordt je wereld klein, kleiner en dan blijven er weinig mensen over waar je mee van gedachten kunt wisselen. Het kan zijn dat je je probleem zo raar vindt, dat je je naar binnen gekeerd hebt.
Wat zullen ‘’ze’’ wel niet van je denken?
Je kunt dit niet, of dat niet, omdat ze je anders . . . Nou vul zelf maar in.

Schuld en schaamte zijn beladen onderwerpen

Heel wat mensen krijgen schuld en schaamte aangepraat door hun ouders en hun omgeving.
Als je bent gaan geloven wat ándere mensen van jou vinden, dan kom je geen stap verder in je huidige leven.

Je denken maakt dat je in kringetjes ronddraait

Als regressietherapeut krijg ik de meest vreemde problemen te horen. Ik vind het juist een uitdaging om jou te helpen, want ik vind niks gek. Ik neem jou heel serieus. Je komt toch niet voor je lol? Je komt toch om er van af te komen toch?  Of wil je het zo houden misschien?
Schuld en schaamte: Doe er wat aan! Want alleen jij kunt het veranderen.

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.

www.lauradaggers.nl

 

 

Zoeken naar de oorsprong

Wat is de oorsprong van jouw woede?

Als liefde haat wordt
Als liefde haat wordt

Hij is zijn vrouw naar de keel gevlogen én heeft een mes gebruikt, terwijl er een kind bij was. Hij vindt dit laf en begrijpt niets meer van zichzelf. Hij is een gevaar voor de maatschappij (zegt iedereen om hem heen). Maar één ding is zeker, hij wil dit uitwerken. Hij wil een leven met háár. En omdat hij al eerder getrouwd was, weet hij zeker, dat dit de vrouw van zijn leven is. Zodoende mailt hij me. Hij wil naar de kern van de zaak. Regressie heelt.

Eerder waren ze samen een jaar bij een relatiecoach

Zijn vrouw vertoont manipulerend gedrag en hij is kwetsend en vernederend naar haar toe. Toen het uit de hand liep, kneep hij haar keel dicht en pakte er een mes bij. Hij zegt dat het meer een reflex was, om zichzelf te verdedigen. Nu lijkt het alsof iedereen om hem heen bang is en hem ontwijkt. Hij moet in therapie van justitie, want ánders…

Na de relatiecoach is hij naar een mannengroep gegaan, waar hij alweer vier maanden in zit. Wat mij als regressietherapeut opvalt is dat de reguliere zorg het afraadt om in regressietherapie te gaan.

Cliënten zijn reuze blij wanneer een paar sessies ze al zo direct naar hun probleem brengt.

Hij is slim, heeft een eigen bedrijf dat goed loopt. Maar ziet dat er in de groep voor hem geen vooruitgang zit. Nu is er in die groep de vorige keer een therapeut geweest die familieopstellingen deed. Dat raakte hem diep. Zijn vader liet hun gezin namelijk in de steek.
“Wat heb ik eigenlijk aan die man gehad?” vraagt hij mij. Zodoende wil hij uitzoeken waarom hij deze vader had. Hij heeft haast, wil leven! Leuk leven.

In de sessie komt hij in zijn jeugd terecht waar hij weinig anders mag dan lief en goed zijn.

De beelden tonen zijn vader, die eruit ziet als Jezus, inclusief baard. Hij komt in zijn kindertijd waar hij twee keer per zondag naar de kerk moest.

“Ik mocht niks”, schampert hij. En dát met nog twee broers die ook vol leven zaten. Hij komt terecht in de situatie datzijn moeder opgenomen werd in een psychiatrisch ziekenhuis. Toen zorgde de oudste zus voor het gezin.Vader mishandelde moeder en liep weg.

Toen moeder weer terug was wilde hij troosten, omdat hij zag hoe ongelukkig ze was.

Zijn grotere broers plaagden hem, eerst goedmoedig, maar van lieverlee, kwaadaardiger. De jongens onderling pestten elkaar. Er was geweld in het gezin. De moeder was nogal geobsedeerd door aandacht van mannen. En toen zijn vader weg was, troostte hij mama, vooral als ze ’s nachts lag te huilen. Dit deed hij enkele jaren, maar hij groeide op tot een man. En mama hield van mannen. In zijn huidige leven heeft hij geen plek voor zichzelf. Hij is altijd bezig en neemt nooit rust.

Na twee sessies zegt hij dat de reflex om een mes te pakken er niet meer is!

“Hoe voelt dat?” vraag ik
“Ik durf het niet te geloven

Dan tel ik op mijn vingers af, dat het al vijf weken geleden is dat ik niet meer agressief reageer. Het is alsof er iemand of iets dood is. En of er een nieuwe baby geboren is”, zegt hij en kijkt me blij verbaasd aan.

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie en reïncarnatietherapeut in Hoofddorp.

 

Bultjes en familiezaken

Bultjes en familiezaken

Regressiecoach Laura Daggers

Omdat cliënt een opgezet gevoel met lichte keelpijn had, en het slikken gevoelig was, stuurde de huisarts hem door voor een echo. Daarna moest hij naar de chirurg. Die vertelde dat er op de foto een bultje, verdikking van plusminus twee centimeter lang en een paar millimeter dik, aan de rechterkant van zijn keel te zien was.

Chirurg dacht niet dat het kwaadaardig was, maar ja het hoorde er niet te zitten. Dus als meneer er op stond, dan kon het weggehaald worden. Maar omdat het op een moeilijk operabele plek zat, te dicht op slagader, zenuwen en klieren, stelde de chirurg voor om twee maanden af te wachten of de afmeting zou veranderen.

Twee dagen na het ziekenhuisbezoek kwam meneer bij mij voor een regressiesessie.

Ik stelde voor om op het bultje te werken. De verdikking als ‘’ingang’’ van de regressiesessie te nemen. In eerdere sessies was de familie én de familie-energie al vaak tevoorschijn gekomen. Na twee maanden liet meneer weer een echo maken door de radioloog. Er moest geconstateerd worden dat er niets meer te vinden was. De chirurg bevestigde dit in het gesprek dat hierop volgde en zei dat hij geen idee had, wat het geweest kon zijn, misschien opgezette lymfklier?

Maar dat hij het raar vond want dat zou eigenlijk niet zomaar op kunnen lossen!

Zomaar kunnen verdwijnen. Daarbij vond hij het natuurlijk ook heel prettig voor meneer dat er geen vervolgafspraak hoefde te komen.  Kortom alles is met elkaar verbonden. Zelfs familiezaken en bultjes.

https://www.lauradaggers.nl

Regressietherapeut sinds 2010

Is er leven na de overgang?

Is er leven na de overgang?

Een aantal jaren geleden, toen ik zelf in de overgang zat

probeerde ik met Texelse wollen dekbedden en daaroverheen wit geborduurde Italiaans koele katoenen hoezen, onze gedateerde slaapkamer op te leuken. Wat stond dat mooi zeg!  Na een aantal nachten waarin ik zwetend mijn bed uitdreef heb ik alles aan mijn schoonzus gegeven. Zij werd er blij van en ik ook. Maar mijn allergie voor donzen dekbedden is nooit overgegaan. De ouderwetse deken is gebleven, al is het natuurlijk wel een nieuwe geworden.

Afgelopen week logeerden we in de buurt van Zutphen. Jawel dekbedden. Midden in de nacht gooide ik mijn dekbed eraf om hem daarna weer omhoog te halen.

Dus haalde ik midden in de nacht met dichte ogen het dekbed uit de hoes, om ín de hoes zelf te slapen. Zoiets als kamperen in een lakenzak dus. Maar dán in een dure hotelkamer.
Met mijn warme winterpyjama  in de lakenzak tussen slapen en waken. De overgang geeft me slapeloze nachten.

Dus mét of zonder dekbed, er is tóch leven na de overgang

Wat kan regressietherapie voor de hormonen betekenen?

Jazeker! Er is leven na de overgang

Nee, ’t ís niet over! WO-II

Nee, ’t ís niet over! WO-II

Er kwam laatst een 65jarige cliënt die nog helemaal in de WO-II zat

Hij zat er ‘’in verpakt’’. Zo verstrikt en zo verborgen dat zijn probleem iets heel anders was geworden. ‘’Ik wil volwassen zijn, ik voel me vaak zo klein’’, zei hij bij de intake. Als regressie- en reïncarnatietherapeut werk ik vaak op thema’s ‘’minderwaardigheid’’, niet gezien of niet gehoord worden’’. Daar hebben we dus eerst op gewerkt. Na een aantal sessies kwam het leven van zijn vader omhoog.

Deze cliënt kwam via de herbeleving letterlijk in situaties waar hij zijn kaken op elkaar moesten houden

Dan luister ik wat er tussen de tanden door gefluisterd wordt. Zijn voorgeschiedenis was opgroeien in eenzaamheid, nooit iets goeddoen, met een vijandige vader en een Nederlandse moeder die vader gehoorzaamde. Meestal vinden mensen met voorouderoorlogstrauma elkaar vanzelf. Ze zitten in dezelfde energie namelijk. Ze hebben a.h.w. een ”haakje” omdat ze nog iets uit te werken hebben met elkaar. Da’s een bekend gegeven voor mij.

Mijn cliënt had veel therapie gehad

Zijn vader, die hij ondanks die afwijzing trouw bezocht, had in zijn laatste jaren de fotolijstjes met zijn broers weer tevoorschijn gehaald en op het dressoir gezet. SS-ers waren het, opgegroeid in het arme Duitsland van 1939 zochten ze hun heil bij de SS. Wánt, alleen dan kreeg je warme kleding en eten en onderdak.

Er mocht, opgroeiend in het na-oorlogse Nederland niet over gesproken worden

De pijn van vader, omdat hij zijn grote broers nooit meer teruggezien heeft. Oh en de schaamte en schande én de pijn van vader, die was ín dit kind -mijn cliënt- als het ware mee geboren. Bij de conceptie krijg je via de energie van je ouders datgene mee wat jij in dit leven nog moet oplossen. Het leven valt niet altijd mee.  Herkenbaar?

Collega Maarten Oversier schreef er een goed artikel over:

http://www.maartenoversier.nl/downloads/wo2.pdf

 

Regressie en rouw

Regressie en rouw

                         Regressie Heelt Rouw

Flink zijn is soms onmenselijk

Met moed en flinkheid zijn geen punten te scoren

Er was een jongen van een rugbyteam die zijn moeder verloor, en de volgende dag toch meespeelde met het team en daarbij ook nog eens verloor. De crux is dat kracht van pas komt in het rouwproces, maar die kan het verdriet ontkennen en de verwerking bemoeilijken. Om flink te zijn moet je emoties afsluiten.

Regressie en rouw

Kracht en verdriet sluiten elkaar niet uit
Hallucinaties of wishful thinking noemt de moderne geneeskunde – de bezoeken of visioenen van overledenen die bv al 20 jaar dood zijn – bij stervenden. De sluiter tussen leven en dood wordt opgetild. We geloven met heel ons hart dat onze geliefde zelfs na de dood nog bestaat, in gezondheid.

Mijn leven is verbrijzeld

Zegt de man die zijn vrouw verliest en met twee jonge kinderen achterblijft.
Verdriet is een trieste zachte plek waar we ons in moeten laten zakken, willen we onze wonden ooit helen. Rouw is een weerspiegeling van een verlies dat nooit weggaat. Verdriet om een geliefde laat zich niet afronden. Na de verdrietfases komt het zesde stadium van zinvolheid. Hernieuwde zin. Hernieuwde bestaansreden.

Liefde heeft het eeuwige leven

Rouw is wat we doen, rituelen gewoontes. Verdriet is het innerlijke gedeelte van verlies. Het lichaam is er dan wel niet, maar wel de band.
Seks is fysiek én een emotionele band.
Een oerbehoefte aan verbondenheid. Seks voelt als de intensiteit van het leven. Het is het tegengif tegen de dood. Dat is waarom soms een vader of moeder seks wil vlak na het sterven van het kind.
Om een verbondenheid te voelen.

Veel van deze tekst heb ik uit de boeken van Elisabeth Kubler Ross. ”Over rouw”

www.lauradaggers.nl

Laura Daggers-de Koning Regressie en reincarnatietherapeut sinds 2010

Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.

Zelfbeeld, wie creëerde jouw zelfbeeld?

Zelfbeeld, wie creëerde jouw zelfbeeld?

Jijzelf in ieder geval niet. Heb je er wel eens serieus over nagedacht wie jij bent. Wat jij bent en wat jij kunt, maar steeds niet doet? Of doe jij dingen die iemand anders vindt die jij moet doen. Waarvan iemand ánders het leuk vindt, dat jij ze doet. Laat dit eens tot je doordringen. Sluit je ogen en voel eens?

Je omgeving heeft jou gemaakt tot degene die je nú bent.

Vaak hebben we jammer genoeg kritische mensen om ons heen gehad. En soms nóg.  We zijn wie we zijn en doen wat we doen, omdat we niet anders weten, we zijn het gewend.  Soms zijn we opgevoed door mensen die zichzelf niet goed genoeg vinden en van jou verwachten dat jij de dingen doet zoals zij ze doen. Wanneer je maar genoeg beïnvloed bent door die anderen die er waren in je jeugd, dan ga je vanzelf geloven dat je nergens voor deugt. Of dat je niks kunt. En soms ga je daardoor nóg harder werken J

Als regressietherapeut noem ik dit inprentingen. En zo blijft de ketting van de familie vastzitten, blijven we met een beeld, een zelfbeeld zitten waar helemaal niets van klopt. Je bent opgegroeid in die sfeer. En kom dáár maar eens uit.

Regressietherapie geeft je jezelf weer terug. Je waarden, je eigenwaarde.

Ik werk met de cliënt en met die negatieve energie van de ander, waar je in het nu nog last van hebt. Als er namelijk energie in jouw lichaam zit die niet van jou is, dan ben je een plek in je lijf kwijt, waar vitaliteit inzit.  We maken de plek schoon dan is die leeg. Geven de negatieve energie aan de ander terug, want andermans energie daar kún je niets mee. En vullen die op met jouw eigen energie. Zou dat niet fijn zijn? Dat je dan heel bent, en van jezelf?

Wie creëerde jouw zelfbeeld? Wil je ervanaf of wil je het zo houden?

L.C. Daggers-de Koning geeft lezingen over Regressie of Reïncarnatie

 

Regressietherapie kort lontje

Regressietherapie kort lontje

Met regressietherapie werken we ín de wond

Ik wil hem helemaal doodslaan, zegt de cliënt.
‘’Wat doet hij dan?” vraag ik hem.
“ Hij zegt dat ik hier niet mag fietsen” briest de cliënt. Als therapeut moet ik zorgen dat de cliënt dieper en dieper in het gevoel gaat en hem dan laten inzien dat dit gevoel aangesloten is met iets van wat er in zijn jeugd gebeurde.
“En is het een fietspad of een voetgangerspad?
Hij antwoordt niet en gooit zijn hoofd met een ruk opzij. Woedend is hij als hij erover praat.
“Hoe voelt dat?” vraag ik nog ten overvloede.
Zijn ademhaling is sneller zie ik. Hij zegt dat zijn bloed kolkt en sneller door zijn aderen stroomt en het rood voor zijn ogen wordt. En dat hij moordneigingen krijgt.

Met regressietherapie werken we ín de wond, cliënt en therapeut samen

Best een beetje eng, want ik zat nog maar in het tweede jaar van de opleiding.
Als therapeut snap ik dat we naar dát deel moeten zoeken, waar die boosheid zit.
Nou ’t is eigenlijk meer razernij waar hij in zit. Mijn hele kamertje zindert van woede.

Waarom wil hij die ander iets aandoen? Welk deel van hem is dat?

Meestal komen we bij een bang innerlijk kind terecht.
Zoals dat in de regressietherapie genoemd wordt. Eentje die al heel lang in de kou staat.
Dat bange kind dat zich verdedigen moet omdat hij het anders niet overleeft. Dat voor hem opkomt, als die ander zegt dat hij hier niet fietsen mag.

Deze meneer had een vader die hem, zo lang als hij zich herinnert in elkaar sloeg. Gelukkig was hij vrachtwagenchauffeur op de lange ritten, zodat hij niet vaak thuis was. Maar áls hij thuis was, dan was het hel.

“Hoe heb je dat volgehouden?  vraag ik

‘’Oh ik kon er heel goed tegen, hij sloeg wel, maar dat voelde ik niet eens meer. En ik moest mijn moeder ook verdedigen. Wij hadden het altijd gedaan. Mijn andere broers durfden niet tegen hem in te gaan en ik wel”.

Cliënt, echtgenoot en vader van twee kleine kinderen, was op zijn zestiende het huis uit gevlucht

Hij was de confrontatie met zijn vader, een beer van een vent, aangegaan.
Dat kon hij natuurlijk niet winnen en moest vluchten.
Daarna wilde hij nooit meer iets met zijn vader te maken hebben. Hij vond het wel pijnlijk dat zijn moeder, die hij vanaf zijn jongste jeugd beschermen moest, hem niet  zocht.

Geholpen door de moeder van zijn beste vriend, vestigde hij zich in een andere stad

Ik ben een nog  (2004) onervaren therapeut, in opleiding.

Maar zoals een kapster koppen nodig heeft. Heb ik cliënten met een ziel en lichaam nodig om het vak te leren. (We zijn nu 10 jaar verder)
Zijn lijf reageert heel sterk. We komen in de energie van zijn mishandelende vader terecht. Hij balt zijn vuisten en neemt een vechtersbaas houding aan.
‘’De duivel, het is de duivel’’, fluistert mijn cliënt.
Ik weet wel beter. Het is die woede-energie,, die is er bij hem letterlijk ingeslagen. Samen werken we de situatie uit, zodat deze meneer snapt waarom hij reageert, en vanuit welk deel van hemzelf. Hij snapt het helemaal. En hoef niemand meer dood te slaan!

Met regressie en reïncarnatietherapie werk ik voornamelijk met het lichaam en de vastgezette overtuigingen

Want met je verstand heb je het niet kunnen uitvogelen. Vaak is je verstand je de baas. En daar snap je dan weer niks van.
Er zijn cliënten die té slim zijn voor de therapeut met praten én overtuigen. Ze hebben eerst zichzelf overtuigd en willen de therapeut ook overtuigen.  Die prater heeft het helemaal voor het zeggen, en het lichaam gehoorzaamt wel.
En dan blijft je leven zoals het nu is.

Maar in die mooie, snelle prater, daar trap ik niet in.

Geen NLP-werk voor mij dus

Dat is meer je harde schijf resetten en dan kom je het probleem de volgende keer nog eens in een andere vorm tegen. Liefst roei ik samen met de  cliënt het probleem met wortel én tak uit. Sommige wortels zitten diep, zoals de wortels van een brandnetel!

Het lontje van de cliënt was na de sessie aanzienlijk langer.

Sessies hebben tijd nodig om  in te dalen. Soms een dag en soms weken of nog langer.

Elke oplossing zit in jezelf. Je moet alleen de moed hebben om een therapeut te raadplegen.

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.
Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

www.lauradaggers.nl

Ik ben Laura Daggers-de Koning, regressie en reïncarnatietherapeut in Hoofddorp en geef lezingen over regressie en reincarnatietherapie

 

Ik weet niet hoe ik me moet voordoen

Innerlijke kinderen willen gezien en gehoord worden
Innerlijk Kind Werk

”Je kunt beter niet in regressietherapie zegt iemand van de groepsleiding”. Hij weet niet hoe hij zich moet voordoen.

Een jongeman van midden twintig komt zijn ex-vriendin tegen. Zij ziet er gezond en stralend uit.  Hij vraagt zich af hoe dat kan. Omdat hij met haar een jarenlang durende relatie had, waarvan alleen het eerste jaar niet saai en depressief was. Ze hadden een luxe leven, reisden naar alle continenten. Maar ze werden samen steeds depressiever. Zelfs als ze samen op de mooiste uitkijkpunten waren, kon hij het verdriet en het ongelukkig zijn voelen. Na lang aarzelen, breekt hij met haar. Nu hij haar terugziet, kan hij zijn ogen niet geloven. Ze ziet er zó stralend, zo levenslustig uit, eigenlijk zoals hij haar voor het eerst tijdens hun verliefdheid zag.  “Wat is er gebeurd?” vraagt hij verbaasd.

“Ik ben bij een regressietherapeut geweest”, antwoordt ze

Dat wil hij ook wel en hij vraagt meteen naar wie en waar. Later thuis realiseert hij zich dat hij niet bij dezelfde mevrouw zijn problemen wil voorleggen. Want hij zal ongetwijfeld ook ter sprake gekomen zijn in haar therapie. Dus komt hij naar mij. Ik woon in dezelfde wijk, slechts één straat verder. Eerst stuurt hij ellenlange mails.

Hij is erg bang. Ik zeg hem, dat het nooit erger kan worden dan nú

Omdat hij ergens middenin zit, en wij dat samen gaan uitwerken. Maar hij blijft bang. Want hij heeft stemmen in zijn hoofd, gemene stemmen, die zeggen dat hij niet deugt, en er toch nooit iets van hem zal worden. Zijn ogen dansen en draaien alle kanten op. Hij wíl ook wel, maar zijn verstand zegt nog steeds nee. Onze ‘’denker’’ is de baas, we zijn ver verwijderd van hoe we de dingen aanvoelen.

Dus stel ik hem voor, een uurtje over zijn probleem te komen praten

Hij zit vol met vooroordelen, en is bang, en heeft vele waaroms, en zijn jamaarslijst  is ook eindeloos. Al een jaar lang zit hij in een groep met jongeren, met ieder zijn eigen problematiek. “Ik verval steeds weer in mijn oude gedrag. Ik trek me terug en zeg niks meer. Lekker makkelijk. Hij is bang wat andere mensen van hem vinden, en probeert ze zoveel mogelijk ter wille te zijn

“Je kunt beter niet in regressietherapie gaan zegt de leiding”

In de groep heeft hij voorgesteld om in regressietherapie te willen gaan. Maar een van de behandelaars is erop tegen, omdat je nare dingen van vroeger dan opnieuw moet ervaren. Iets wat ik hier wil tegenspreken. Tijdens de sessie kijken en ervaren we naar hoe het wás en hoe het nú is! Wat voel je nu, wat er nog in je lichaam zit van een vroegere situatie. En of het nog nodig is om zo te reageren als jij altijd deed.

“Ik raak de werkelijkheid kwijt” is één van zijn uitspraken

Als hij komt, laat ik hem tekenen en stel hem vragen, over hoe hij wil dat zijn leven eruit moet zien. Wát wil hij bereiken? Hoe moet zijn leven eruit zien als de therapie klaar is? Het is belangrijk dat de cliënt vertrouwen heeft in de therapeut, en de therapeut in de cliënt, anders kan er niet gewerkt worden.

Zijn ouders zijn geëmigreerd, zijn broers en zussen wonen ieder in een andere stad, hij wil de familie meer bij elkaar krijgen. Want hij mist het familieleven en voelt zich eenzaam. Ik geef hem de tekening mee met de boodschap te overdenken of hij deze therapie wil. Zelf heb ik er vertrouwen in dat hij weer op de zijn eigen goede weg komt.

Piano spelen is zijn passie

Op feesten en partijen speelde hij de sterren van de hemel. Zijn moeder was een onzekere vrouw, psychisch instabiel, zoals hij zelf schrijft. En zijn vader gaf zijn vrouw in alles gelijk, nam het niet op als zij onredelijk was. Eens speelde hij op een groot feest piano, en ontdekte dat niemand echt luisterde, toen is hij naar zijn kamer gevlucht. Oma wilde ook altijd showen met hem op verjaardagen, maar uiteindelijk weigerde hij dit, kreeg er tegenzin in.

Na tien sessies zegt hij zijn goedbetaalde baan op (Soms zijn twee sessies genoeg om één item uit te werken)

Hij gaat weer studeren en volgt nu een opleiding voor pianorestaurateur en pianostemmer. Want daar ligt zijn passie. De relatie met zijn ouders is goed. Hij heeft zowel met zijn moeder als met zijn vader gesprekken gevoerd als een volwassen man. De relatie met zijn broers en zussen is uitstekend. Hij zelf neemt het initiatief om dingen te ondernemen samen en hij heeft weer een nieuwe relatie.

And last but not least, de stemmen in zijn hoofd zijn verdwenen.

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.