Bultjes en familiezaken
Omdat cliënt een opgezet gevoel met lichte keelpijn had, en het slikken gevoelig was, stuurde de huisarts hem door voor een echo. Daarna moest hij naar de chirurg. Die vertelde dat er op de foto een bultje, verdikking van plusminus twee centimeter lang en een paar millimeter dik, aan de rechterkant van zijn keel te zien was.
Chirurg dacht niet dat het kwaadaardig was, maar ja het hoorde er niet te zitten. Dus als meneer er op stond, dan kon het weggehaald worden. Maar omdat het op een moeilijk operabele plek zat, te dicht op slagader, zenuwen en klieren, stelde de chirurg voor om twee maanden af te wachten of de afmeting zou veranderen.
Twee dagen na het ziekenhuisbezoek kwam meneer bij mij voor een regressiesessie.
Ik stelde voor om op het bultje te werken. De verdikking als ‘’ingang’’ van de regressiesessie te nemen. In eerdere sessies was de familie én de familie-energie al vaak tevoorschijn gekomen. Na twee maanden liet meneer weer een echo maken door de radioloog. Er moest geconstateerd worden dat er niets meer te vinden was. De chirurg bevestigde dit in het gesprek dat hierop volgde en zei dat hij geen idee had, wat het geweest kon zijn, misschien opgezette lymfklier?
Maar dat hij het raar vond want dat zou eigenlijk niet zomaar op kunnen lossen!
Zomaar kunnen verdwijnen. Daarbij vond hij het natuurlijk ook heel prettig voor meneer dat er geen vervolgafspraak hoefde te komen. Kortom alles is met elkaar verbonden. Zelfs familiezaken en bultjes.
Regressietherapeut sinds 2010
