Blog

Wiskunde of talen

Wiskunde of talen

Aan de bar van de sportclub, ging het gesprek over kinderen en school. Wel of geen bijles, welke school? Rapporten met rood. Dat deed me denken aan vroeger.

Mijn lief haalde een tien voor wiskunde. Zijn zus daarentegen was een bolleboos in talen. Dat kon ze laten hóren, en dat deed ze ook. Als klein broertje, ze scheelden drie jaar, werd hij weg gemanoeuvreerd. Zij goed in talen en hij in wiskunde.

Hij kon er als werktuigbouwkundige goed zijn boterham mee verdienen. Daarbij is hij erg handig, wat zijn ogen zien, maken zijn handen. Dat heeft ons veel geld bespaard. Neem nou de leylandihaag die hij elk jaar snoeit. Dat scheelt een dikke achthonderd euro. Onze kinderen zijn ook van de scheikunde, biologie en natuur- en wiskundekant. Dochter haalde het hoogste cijfer van de klas. En zoon studeerde organische chemie.

Zelf snapte ik geen snars van wiskunde en wat de leraar mij er destijds over vertelde. Dus nam ik richting talen. Ik ging in de luchtvaart werken en sprak mijn talen redelijk. Om mijn Spaans te oefenen nam ik regelmatig een dagvlucht naar Alicante of Ibiza. Er was altijd wel een vriendin die ook genoeg had van die regenachtige zomers hier. Gewoon oefenen met die talen, dacht ik.

Twee receptionistes op Palma verweten me mijn bekakte uitspraak. In Lanzarote kreeg ik het ontbijt voor de niet-toeristenprijs, omdat de ober dacht dat ik hun taal sprak. Een taxichauffeur gooide van vreugde zijn handen hoog de lucht in, omdat hij dacht dat hij eindelijk een ”local” in zijn wagen had, en hij vandaag naar zijn eigen taal mocht luisteren.  Laatst, na een gezellige babbel met een winkelier, vroeg ik hem naar een leuke eetlocatie  in Santa Cruz. Hij verwees ons naar het kleinste restaurant waar we heerlijk gegeten hebben.

 

Praktijkverhaal overgang

“Is er leven na de overgang?”

https://www.lauradaggers.nl
Van Chaos naar Rust
Rouw en Verwerking

Cliënte 58 jaar zegt:

“Er is niets meer na de overgang”

Ik kan niet vergeven, ik houd wrok.
Ik word Ontkend Ik voel me depressief.
Het is altijd allemaal fout gegaan.

En ík was de clown.
Want ik ben de laatste 15 jaar alleen maar moe, levensmoe.
’t Is hierboven mooier als hier denk ik.
Chronisch, liefdeloze jeugd en liefdeloos huwelijk.

 Uitspraken van cliënt over de mensen waar ze mee omgaat:

Ze walst over me heen, ik voel me teveel.
Ik ben als buitenbeentje op de wereld gekomen.
Mijn vertrouwen wordt beschaamd.
Als ik aandacht krijg is het foute boel (kinderlokker)= foute aandacht.
Er ís niemand (voor mij)

 

Ik word als mens ontkend genegeerd

Ik mag niet zijn die ik bén
Ik word vroeg of laat gedumpt
Ik ben niet goed genoeg
Er klopt iets niet bij mij
Ik word niet gezien
Als ik voor mezelf opkom, dan word ik afgestraft
Als ik voluit ga, gebeurt er iets erg.
Ik moet me inhouden

Wat wil ik bereiken?

 Mijn vreugde in het leven terugkrijgen.
Meer creativiteit, ik wil weer léven.

Er is zóveel veranderd.

Wat allemaal omhoog kwam uit mijn jeugd is weg.
De fijnste sessie vond ik, dat ik de energie terug naar mijn ouders mocht sturen.
Ik zag ze samen zijn, gelukkig, ik hoef niet meer voor ze te zorgen.

Ik heb een klein baantje gevonden, wilde ik zo graag.

Naast mijn reguliere baan, voor wat meer financiële armslag.
Mijn ouderwetse vrolijkheid is weer terug.
Ik doe Nordic Walking elke zondag, en ook soms nog op andere dagen.
Ik heb gekozen voor een ándere huisarts. Met een fatsoenlijke benadering.
Ik ben duidelijk naar een vriendin toe, dat ik met respect behandeld wil worden,
en niet voor een dichte deur wil staan als we afgesproken hebben.
Ik heb tegen de familie gezegd dat we zo slordig met elkaar omgaan.
We hebben nu leuke bijeenkomsten en een zussendag. Mijn op de camping , daar gaan we dan met zijn allen naar toe.

Het oude zeer zit me niet meer in de weg.

Het is wég ik ben clean.
Ik denk nooit meer aan vroeger.
Ik leef in het nu, zonder al die bagage.

 (gepubliceerd met toestemming van de cliënte)

Jeugd, ‘’Sessie-light’’ en Bewustwording

Jeugd,  ‘’Sessie-light’’ en Bewustwording

Toen ik zestien was, had ik een vriendje van negentien die goed paste bij de familie. Met mijn vader en moeder legde hij een kaartje. Met mijn broer sprak hij stoere taal, met mijn zus flirtte hij en met mijn schoonzus badmintonde hij de ballen uit zijn broek. Zijn vader was een gerespecteerd politieagent, en was met zijn moeder lid van dezelfde kerk als wij. Hij was van het ‘houtje’. Een goede partij, volgens mijn moeder. Ach, wat kon ik zeggen, ik had hem zelf uitgezocht. Toen ik na een jaar schrik, shock en trauma voor hem een brief mét postzegel op mijn rotanstoeltje klaar had staan, waarin stond dat ik het uitmaakte, vond mijn moeder dit geen goed idee.

Wat ze niet wist is, dat hij in een gáng zat, en ik vaak als lokaas voor zijn vrienden diende, om die te kunnen laten stelen. Soms etaleerde hij me alvast in een kroeg, om als er toenadering door deze of gene gezocht werd, ineens voor mijn neus te staan. Ook wist moeder niet dat we nogal eens op het politiebureau zaten, omdat hij zijn Puch zo had opgevoerd, dat we als duivels over de weg scheurden. Grensverleggend gedrag, vanwege zijn vader? Thuis had ik vooral gehoorzaamheid geleerd. De brief ging op de post. Ik zette mijn zin door.

Laatst kreeg ik een cliënt in mijn praktijk, die het nooit nodig had gevonden  ergens over te praten. Hij schikte zich naar de ander. In gezelschap, als hij  – heel soms – wél iets wilde zeggen, en daarvoor een hap adem nam, was de ander hem steeds een ademteug voor. Hij praatte twee sessies twee uur vol. Was zó verbaasd dat hij zoiets kon! We deden nog een ‘’sessie-light’’. Daarna voelde hij zich kilo’s lichter en kon weer goed naar de wc. De klacht was obstipatie. Het stroomde niet door. Zoiets. Grappig toch, dat als het in je leven niet stroomt het spijverteren in je lichaam ook stagneert.

Of is dat gewoon logisch? Past u op, bewustwording dreigt.

Loslaten

“Gezond verstand is dé collectie vooroordelen die je verzameld hebt voordat je achttien was”  Albert Einstein

Nadat je als jong volwassene uit huis gaat en in een relatie stapt, kun je tot de ontdekking komen, dat zowel de aanbidding en de verliefdheid, die overging in liefde, zelfs het ‘’samenzijngevoel’’ verdwenen zijn. Dan moet je gaan loslaten, omdat de basis die overblijft onvoldoende is.  Weet één ding zeker. In een relatie ben je niet elkaars eigendom.

Loslaten

Het loslaten dat volgt, gaat meestal niet zonder pijn, verdriet en verwijten over en weer. Soms blijft een van de twee zwijgen. Dat is een strategie, zo geleerd van vroegere situaties. De ander kan daardoor juist gaan verwijten en schreeuwen. Ook een strategie. Hopelijk heb je iets bijgeleerd én er iets bij gekregen. Maar meestal ben je iets kwijtgeraakt. Een stukje van jezelf, of  een groot stuk zelfs. Je gaat alleen verder, maar het gekke is, dat je die ander – ondanks alle narigheid – nog steeds heel erg mist. Het voelt als een leegte.  Dat stuk ‘’leven’’ van jou is nog bij die ander. Kán ook zijn dat je de onverwerkte ellende van de ander nog bij je draagt. Dat betekent dat je daar nog iets van jezelf moet gaan terughalen. En vaak ook iets teruggeven, omdat dat niet van jou is. Bijvoorbeeld woorden of gevoelens. Soms ”droeg” je iets voor de ander.

Ziel of ego?

Wanneer je weer bij jezelf bent, kun je alles loslaten en je verder gaan ontwikkelen. De weg naar volwassenheid wordt dit ook wel genoemd. Je knoopt een nieuwe vriendschap aan. Of je krijgt een nieuwe liefde, of neemt een nieuwe baan, waardoor je leven verandert, en jij je steeds verder ontwikkelt tot een ”heler” mens. Sommige mensen denken dat zij hun verstand zijn. Maar het is de ziel die behoefte heeft zich te ontwikkelen. En het is het ego dat het tegenhoudt.

De weg van het leven is geplaveid met obstakels die er juist zijn om jou een heler mens te maken. Een mens, die zichzelf niet minderwaardig, maar  waardig vindt. De moeite waard.

Wat kan je in regressie allemaal loslaten?

Op 7 december 2013 was ik te gast bij de NCRV Radio 2 in Cappuccino

Op 7 december 2013 was ik te gast bij de NCRV Radio 2 in Cappuccino bij presentator Bert Kranenbarg

http://www.ad.nl/ad/nl/1014/Bizar/article/detail/3551477/2013/11/26/Kippenvel-Ryan-5-vertelt-over-zijn-vorig-leven.dhtml

Dit n.a.v een artikel wat als Bizar werd betiteld in het AD d.d. 26-11-2013.

Voor mij is dit hedendaagse werkelijkheid

We hebben allemaal vorige levens gehad. Daar is niets engs aan en daar hoef je niet voor naar de psychiater 🙂       Dat geeft alleen maar extra kosten voor de zorgverzekeraar.

Volgens mij en alle andere mensen die in reincarnatie geloven ís dit gewoon zo. We herinneren ons die vorige levens meestal niet, maar als we dat wel doen is dat gedurende de eerste paar jaar van het leven. Kinderen zijn puur en beleven alles nog als een magisch gebeuren. Ze vertellen daarom alles wat hen bezighoudt. Dat kunnen dus ook dingen uit vorige levens zijn, die energie dragen ze nog bij zich. En soms kun je daar behoorlijk last van hebben. Gelukkig had James ouders die naar hem luisterden. Zodoende kwamen ze terecht bij Jim B. Tucker die als psychiater bij de University of Virginia werkt en deze week een boek uitgeeft  met de titel “Return to life”, waarin kinderen last hebben van restenergie van vorige levens.

Het interview via dit linkje. Van  minuut 23.08 –  29.35 minuten.

https://soundcloud.com/l-daggers/interview-met-laura-daggers

Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie en reïncarnatietheapeut sinds 2010
Je kunt me boeken de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.