Mijn eerste keer bij de psycholoog dacht ik dat hij het voor mij ging oplossen!
Wat een puinhoop was mijn gevoelsleven. Iedereen liep over me heen. Mijn moeder was altijd al grensoverschrijdend geweest en mijn schoonfamilie kon er ook wat van. Toen ik zelf twee kleine kinderen had, kreeg ik wekenlang een kind extra te logeren. Gewoon omdat zij wel wísten dat ik er niks van durfde te zeggen. . .
Grensoverschrijdend gedrag ja!
Het heeft geduurd en geduurd totdat ik een boze brief aan die moeder stuurde. Maar zij vond het heel normaal. Haar insteek was dat het kind de Nederlandse taal zou leren. Zowel wij als het kind werden er niet blij van. Wat goed te voelen moet zijn geweest. Zonde dat ik het destijds niet kon uitspreken. Toen -nog- niet.
Bij de psycholoog huilde ik zijn hele doosje met tissues leeg
Hij deed me snel over naar zijn vrouwelijke collega. Zo’n huilebalk wilde hij niet. De therapie heeft me inzichten gegeven. Maar veel bleef er zitten.
Bewaak jij je grenzen goed genoeg?
Dat doe je door je lichaam goed in de gaten te houden.
Hoe het reageert. Heftig? Verdrietig? Boos? Of heb je vreemdsoortige pijnen?
Je lichaam heeft alles onthouden.
En alleen jíj kunt het oplossen, met de therapeut als ”tool”
Onthoud je dat eventjes?
