Waarom? Trijntje Oosterhuis

      Trijntje Oosterhuis zingt:     

In haar vroege jeugd scheidde Huub Oosterhuis van haar moeder.

                                                                          Waarom?

Sommige mensen vinden Trijntjes stem te schel, niet mooi, ze schreeuwt zeggen ze dan. Ik las “De Paus van Amsterdam’’, autobiografie over haar vader   Huub Oosterhuis, over de pastor die nergens bij hoorde.

In haar vroege jeugd scheidde hij van haar moeder. Vader Huub schreef dit lied speciaal voor zijn dochter.
Ik voel in de tekst zijn liefde en diepte.
                                                                                         

                                                                Nou Daarom!

Trijntje Oosterhuis zingt:

Refrein

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Ken je mij?

Wie ben ik dan?

Weet jij mij beter dan ik?

 

Ogen die door de zon heen kijken

Zoekend naar de plek waar ik woon

Ben jij beeldspraak voor iemand die aardig is

of onmetelijk ver

die niet staat en niet valt

en niet voelt als ik

niet koud en hooghartig.

 

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Ken je mij?

Wie ben ik dan?

Weet jij mij beter dan ik?

 

Hier is de plek waar ik woon

Een stoel op het water

Een raam waarlangs het opklarend weer

Of het vallende duister voorbij vaart

Heb je geroepen

Hier ben ik.

 

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Ken je mij?

Wie ben ik dan?

Weet jij mij beter dan ik?

 

Ik zou een woord willen spreken

Dat waar en van mij is

Dat draagt wie ik ben

dat het houdt

Ik zou een woord willen spreken

Dat rechtop staat als mens

die mij aankijkt en zegt

Ik ben jouw zuiverste zelf.

Vrees niet

versta mij

ik ben, ik ben

 

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Ken je mij?

Wie ben ik dan?

Weet jij mij beter dan ik?

 

Ben jij de enige voor wiens ogen

Niets is verborgen van mijn naaktheid

Kan jij het hebben

Als niemand anders

Dat ik geen licht geef

niet warm ben

Dat ik niet mooi ben  niet veel

Dat geen bron ontspringt in mijn diepte.

 

Dat ik alleen dit gezicht heb

geen ander

Ben ik door jou

zonder schaamte

gezien, genomen

door niemand minder?

Zou dat niet veel teveel waar zijn?

Zou dat niet veel teveel waar zijn?

 

Ken je mij?

Wie ken je dan?

Weet jij mij beter dan ik?

Ken je mij?

Wie ben ik dan?

Weet jij mij beter dan ik?

 

Rouwconsulent

Ben ik rouwconsulent? Nee dat ben ik niet, maar . . . .   Vanaf mijn 25ste jaar vertellen mensen mij hun hele hebben en houwen. Ik doe daar niets speciaals voor. Ik ben mezelf. Misschien is dát het? Mijn authentieke zelf zijn, zodat mensen zich uitgenodigd voelen tot?

Een latent talent heb ik. Jaren geleden tijdens mijn werk bij de receptie van de grootste charter van Nederland hoorde ik heel wat problemen en verdrietige verhalen aan. Er was veel onverwerkte rouw. Wanneer je daar niets aan doet blijft het vastzitten in je lichaam.

“Bedankt voor de peptalk”, zei een stewardess eens en voegde zich met een glimlach bij haar crew, waarmee ze het gebouw uitliep op weg naar het vliegtuig.

Destijds dacht ik er nooit aan om hiervan mijn beroep te maken.Toen ik boventallig werd ben ik met de opleiding voor regressietherapeut begonnen.

Onverwerkte rouw zet zich vast in je lichaam. Gaat met je aan de haal, zonder dat je er erg in hebt.

Soms is er een stukje van jou mee het graf ingegaan. Dat halen we in de sessie terug. Want jij leeft hier en nu. Rouw kan je behoorlijk ‘’vast’’ zetten. Je denkwereld én je gevoelswereld. Iedereen heeft rouw. Alleen niet iedereen onderkent het. Je kunt zelfs rouw hebben over je vriendje dat op de kleuterschool ging verhuizen, en waar jij niet van wist waar die gebleven is. Onverwerkte rouw, doe er wat aan, zodat je dóór kunt met je leven.

Rouw dóe er wat aan. Het doorwerken geeft je levensperspectief.