En dat is goed. Maar dit gaat over de man in onze maatschappij.
Regelmatig kom ik die beschadigde of zwaar beschadigde man tegen.
Die zo sterk en moedig is om zijn probleem in de ogen te kijken. Hij heeft overtuigingen die niet met de werkelijkheid stroken. Maar hij leeft er wel naar. Zodat hij klem zit in het leven.
Met vrienden erover praten is not-done. De psycholoog praat en praat en hij ook. Maar het gevoel van verlaten zijn, zelfhaat, het nooit goed doen, je altijd alleen voelen, dat gevoel blijft.
Rationeel praten erover helpt, maar meestal vertelt je lichaam
een ander verhaal. Deze man met meestal een psychisch instabiele moeder, of een door vader onderdrukte moeder, komt zo beschadigd tot volwassenheid, dat het jaren duurt voordat hij zichzelf kan en mag zijn.
Doordat
Vanochtend had ik een cliënt, die nagenietend van de sessie zei dat het net leek alsof hij naar een goede film had gekeken en nog even wilde nagenieten, door zo lang mogelijk te blijven liggen.
Laura Daggers-de Koning
Regressie- en reïncarnatietherapeut sinds 2010
Hij is zijn vrouw naar de keel gevlogen én heeft een mes gebruikt, terwijl er een kind bij was.
Hij vindt dit laf en begrijpt niets meer van zichzelf. Hij is een gevaar voor de maatschappij
(zegt iedereen om hem heen).
Maar één ding is zeker, hij wil dit uitwerken. Hij wil een leven met háár.
En omdat hij al eerder getrouwd was, weet hij zeker, dat dit de vrouw van zijn leven is.
Zodoende mailt hij me. Hij wil naar de kern van de zaak.
Eerder waren ze samen een jaar bij een relatiecoach.
Zijn vrouw vertoont manipulerend gedrag en hij is kwetsend en vernederend naar haar toe.
Toen het uit de hand liep, kneep hij haar keel dicht en pakte er een mes bij.
Hij zegt dat het meer een reflex was, om zichzelf te verdedigen.
Nu lijkt het alsof iedereen om hem heen bang is en hem ontwijkt.
Hij moet in therapie van justitie, want ánders…
Na de relatiecoach is hij naar een mannengroep gegaan, waar hij alweer vier maanden in zit.
Hij is slim, heeft een eigen bedrijf dat goed loopt. Maar ziet dat er in de groep
voor hem geen vooruitgang zit. Nu is er in die groep de vorige keer een therapeut geweest
die familieopstellingen deed. Dat raakte hem diep. Zijn vader liet hun gezin namelijk in de steek.
“Wat heb ik eigenlijk aan die man gehad?” vraagt hij mij. Zodoende wil hij uitzoeken waarom
hij deze vader had. Hij heeft haast, wil leven! Leuk leven.
In de sessie komt hij in zijn jeugd terecht waar hij weinig anders mag dan lief en goed zijn.
De beelden tonen zijn vader, die eruit ziet als Jezus, inclusief baard. Hij komt in zijn kindertijd waar hij twee keer per zondag naar de kerk moest.
“Je mocht niks”, schampert hij. En dát met nog twee broers die ook vol leven zaten.
Hij komt terecht in de situatie dat zijn moeder opgenomen werd in een psychiatrisch ziekenhuis. Toen zorgde de oudste zus voor het gezin.
Vader mishandelde moeder en liep weg.
Toen moeder weer terug was wilde hij troosten, omdat hij zag hoe ongelukkig ze was.
Zijn grotere broers plaagden hem, eerst goedmoedig, maar van lieverlee, kwaadaardiger.
De jongens onderling pestten elkaar. Er was geweld in het gezin. De moeder was nogal
geobsedeerd door aandacht van mannen. En toen zijn vader weg was, troostte hij mama,
vooral als ze ’s nachts lag te huilen.
Dit deed hij enkele jaren, maar hij groeide op tot een man. En mama hield van mannen.
In zijn huidige leven heeft hij geen plek voor zichzelf. Hij is altijd bezig en neemt nooit rust.
Na twee sessies zegt hij dat de reflex om een mes
te pakken er niet meer is. “Hoe voelt dat voor je?” vraag ik. “Dan tel ik op mijn vingers af, dat het al vijf weken
geleden is dat ik niet meer agressief reageer. Ik durf het niet te geloven. Het is alsof er iemand
of iets dood is, en of er een baby geboren is”, zegt hij en kijkt me blij verbaasd aan.
Zowel mentaal emotioneel als lichamelijk, de zwaarste straf voor een kind om te dragen.
Een kind weet niet hoe het ‘’hoort’’ maar wil leren.
Daarom komt het zichzelf zo tegen in het opgroeien.
Een opgroeiend kind leert zijn lichaam kennen.
Een kind is al ruim voor zijn pubertijd geen kind meer.
Eigenlijk heeft het die pubertijd al gehad, die is al weggenomen.
Leren hoe het leven in elkaar zit dat leert het kind van de ouder.
Een kind staat open voor allerlei indrukken en is leergierig. Hij wil dingen
weten en hoe dat gaat en hoe dat is enzovoorts. Daar zit dat ook meteen de intuïtie bij, die in elk mens is ingebakken.
Als je gevoelsmatig al weet dat wat je moeder of vader doet niet goed is, maar je kunt er geen woorden aan geven, dan raak je steeds verder verwijderd van je intuïtie, van jezelf, van je lichaam. Aan wie moet je dat dan vragen?
Niemand heeft het antwoord. En de schaamte groeit je al boven je hoofd uit.
Wat je moeder of vader deed is niet de juiste manier van opvoeden,
en zij weten dat ook, dus hun schuld en schaamte die bij je zijn binnengekomen
zorgen dat jij je schaamt voor jezelf. Het gekke is, dat jij nu hun schuld en schaamte draagt.
Tijdens het misbruik werkt je lichaam, het reageert toch wel.
Want wanneer je een boterham eet, of als er vloeibaar voedsel door de keel wordt gegooid,
dan werkt je lichaam toch wel. Dus klaarkomen is een heel fysiek iets wat gewoon gebeurt.
Ejaculatie of klaarkomen is een normaal iets, zoals eten en drinken door de mond.
Doordat die handelingen –tegen je wil- gebeurd zijn, worden er in het kind allerlei overtuigingen geboren,
die niet juist zijn.
“Ik ben niet goed genoeg” of ‘’ik moet het allemaal over me heen laten komen’’
(letterlijk) kán bijvoorbeeld zoiets zijn. Zo zijn er meerdere overtuigingen
die allang niet meer kloppen in het nu.
Seksualiteit is iets tussen twee volwassenen, wanneer ze het zelf willen.
En dat kan een ontzettende levensenergie geven.
Jij hebt het dus helemaal anders geleerd. Logisch dat er een breuk
zit in jouw seksuele ontwikkeling. Maar jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen.
Jij bent goed zoals je bent. Die schaamte en al die andere gevoelens, zijn niet jouw
gevoelens, maar van de volwassenen, waar jij mee opgescheept zit.
Het mijn van het dijn scheiden, zo heet dat. Dat is energetisch werken, loskoppelen wat van je ouders is, en de levensenergie in jezelf zoeken.
Zo werkt regressietherapie.
Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie- en reïncarnatietherapeut sinds 2010 www.lauradaggers.nl
Privacy Overview
Deze website maakt gebruik van cookies, zodat wij u de best mogelijke gebruikerservaring kunnen bieden. Cookie-informatie wordt opgeslagen in uw browser en voert functies uit zoals het herkennen van u wanneer u terugkeert naar onze website en helpt ons team om te begrijpen welke delen van de website u het meest interessant en nuttig vindt.
U kunt al uw cookie-instellingen aanpassen door naar de tabbladen aan de linkerkant te gaan.
Noodzakelijke Cookies
Strikt Noodzakelijke Cookie moet te allen tijde worden ingeschakeld, zodat wij uw voorkeuren voor cookie-instellingen kunnen opslaan.
Als u deze cookie uitschakelt, kunnen we uw voorkeuren niet opslaan. Dit betekent dat elke keer dat u deze website bezoekt, u cookies weer moet inschakelen of uitschakelen.