Pieter Wierenga schreef in zijn boek “Ongenode gasten” over indringers in de menselijke geest. Onnodige ballast dus. Angst, schuld, schande en schaamte overheersen ons soms. Maar. . .
“Wanneer je jezelf spiegelend maakt, krijgt de ander terug wat hij je stuurt. En dan moet hij er zelf iets mee. Als iemand jou kwetst, zoals we dat noemen, en je accepteert dat niet, dan moet hij er zelf iets mee. Het is ónmogelijk dat iemand jou kwetst, het is een beslissing van jezelf. En als jij beslist, daar heb ik geen zin in, dan gaat het terug en dan moet die persoon er zelf iets mee. Terwijl je naar die ander kijkt zeg je ‘oh’ en vraagt hem wát die nou over zichzelf vertelt. Want het komt niet van jou. Je moet het niet binnen laten komen. Heel simpel, dan weerkaatst het. Als je zelf goed in jezelf aanwezig bent, dan kan er niks van buitenaf in.Wees goed aanwezig en je hoeft je nergens zorgen over te maken. Als je óh’ zegt, dan overwéég je die woorden niet eens”.
Da’s natuurlijk gemakkelijk gezegd. Pieter is 83 jaar en heeft veel levenservaring opgedaan. Hij heeft me geleerd naar mezelf te kijken.Want iedereen heeft zijn vaste strategie waarmee hij in de loop van het leven ”overleefd” heeft. Soms loop je dood op jouw manier van leven. En raak je steeds verder uit je eigen energie. Slurpt je omgeving alles op. Dan is het handig om er eens naar te kijken, zodat je erachter komt waarom jij steeds zo vastloopt in relaties. Die strategieen kunnen een behoorlijke ballast zijn. Of blijf je liever doormodderen zoals ik lange tijd deed? Want zeg nou zelf, wat is er nou leuker dan zín in het leven te hebben? Zin om te leven en zin ín het leven.
Pieter Wierenga overleed 13 maart 2014
