Niks aan de hand

De mannen die vanavond 31 augustus 2014 in Doc2 “Getekend, veteranen in therapie’’ vertellen, zijn mijn helden. Net als Coen Verbraak die ze een jaar lang interviewde. Bijna zou ik jaloers op hem worden als ik niet wist dat die trauma’s Verbraak niet geheel onberoerd zullen laten.

Tien jaar geleden ontmoette ik tijdens een PIZ (pensioen in zicht) cursus

Adriaan Theodoor de Winter. Elke ochtend zocht hij een ontbijttafel met andere mensen uit, om zijn levensverhaal te vertellen. Zijn eerste vriendinnetje overleed in het kamp tijdens van WO-II, waarna hij als jongen van achttien, ná alle verschrikkingen naar Nederlands Indië moest. Omdat zijn psycholoog niet de tools had hem te begrijpen mee te voelen, laat staan hem te helpen, schreef hij hierover het boek: “Brief aan een psycholoog” Oorlogservaringen opgetekend door AadvandenRotterdamme. ISBN 90-5750-055-8 NUGI 648

Als beginnend regressietherapeut begreep ik toen dat hij 24/7 in zijn trauma zat.
Veteranenkinderen richtten de ‘’Stichting Anjerkinderen’’op. Ze zijn de nazaten van vaders die aan een Nederlandse missie deelnamen en worden vaak als borderliner of ADHD gediagnosteerd en krijgen daar zelfs medicijnen voor.

Wat er écht aan de hand is, is dat ze ín vaders onverwerkte trauma’s zitten

Maar zich er geen raad mee weten. Iets van vader zit bij het kind, en als je het als ouder niet dráágt, doet het kind dit voor je. Energetische overdracht noem ik dat in mijn beroep. Niets aan de hand?
http://www.volkskrant.nl/dossier-archief/vroeger-was-ik-een-vaderskindje~a2458373/

Terwijl de vader PTSS heeft vanwege de in zijn hoofd vastgehaakte beelden, beelden die blijvend zijn, geuren, woorden, agressieve gebaren, is hij een gevaar voor zichzelf en zijn omgeving. Angstig zijn voor iets wat zich in je hoofd afspeelt en elk moment kan exploderen. Dát is de hel. Wanneer dit in de omgeving van kleine kinderen, en een echtgenote waar je van houdt, gebeurt, dan zit je in de dubbele hel, waar je niet zonder hulp uitkomt.
Elk geluid, elke beweging elke ervaring wat líjkt op iets van die tijd, zet het mechanisme van vluchten of vechten aan. Terwijl je jong, sterk, in de kracht van je leven bent is het belastend voor je hele wezen. Je bent op ‘’vredesmissie’’ en je mag NIET ingrijpen.

Wat de gevolgen voor mannen/vrouwen in oorlogssituaties zijn, wordt al jaren onderschat. Gebagatelliseerd.

Zoals in WO-I de shellshock. Dappere artsen die het opnamen voor de soldaten, werden verdacht van duistere psychologische praktijken. Ze zijn decennia lang in diskrediet gebracht. Niets aan de hand toch?

Kinderen kunnen zich vaak rommelig en verward in hun hoofd voelen. Ouders noemen het ‘’een druk, niet gefocust kind’’. Meestal is dit de energie van de vader. Wanneer je dit energetisch kunt teruggeven en daar laten waar het hoort, (in die oorlog) is er veel gewonnen.  Kinderen willen geliefd zijn, en als papa niet gelukkig is zullen ze altijd denken dat het aan hun ligt. Zodoende gaan ze het trauma, de chaos en de verschrikkingen voor papa dragen. Wanneer je het als volwassene niet zelf opruimt, draagt je kind jouw probleem met zich mee. Niks aan de hand, zegt papa!  Het komt voor dat er in de tweede of derde generatie de last van die oorlog of vredesmissie nog doorwerkt. Korte lontjes, gedrag waar je nooit van op aan kunt.

Ooit kwam mijn cliënt in een situatie terecht waar ze als klein meisje in haar zondagse jurk met witte lakschoenen  op een hoge berg kolen, de kruiwagen vol stond te scheppen

Dit deed ze in haar zondagse jurk. Het duurde even voordat ze begreep dat ze in de energie van haar vader, die aan de Birmalijn werkte zat.
Ook kreeg ik een cliënt, die door haar – eerst normale- broer letterlijk onder tafel geschopt werd, omdat hij niet van lippenstift hield. Grote broer kwam totaal verknipt terug van Nederlands-Indie.

Waar het vanaf WO-I in Nederland aan ontbreekt is het serieus nemen van deze klachten

Deze mannen kunnen vaak alleen bij elkaar terecht met hun ‘’rare’’ problemen.
Iets wat niet bekend is – ik hoop was – in de gezondheidszorg.
Daarom ben ik –voordat ik de doc gezien heb – al een fan van Coen Verbraak. http://dokument.ncrv.nl/pagina/getekend-veteranen-in-therapie

De veteranen vredesmissiemensen hebben hulp nodig en dán is er niks meer aan de hand.

EMDR of een lieve hond, die er altijd voor je is. Schilderen, tekenen of een therapie waar je je kunt uiten. Het geeft verlichting zodat je verder kunt met je leven.

Mijn opleiding kreeg ik bij de school voor Geesteswetenschappen bij Hans ten Dam  bij het Tasso Institute  

Als regressietherapeut werk ik in de open wond. Ik haal de cliënt uit de ervaring, uit de situatie, waardoor hij weer verder kan met zijn leven.

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie en reïncarnatietherapeut sinds 2010

Jouw probleem IS niet raar. Schulde en Schaamte zijn ondergesneeuwde emoties, die er in de huidige maatschappij niet mogen zijn, en waar IEDER mens last van heeft.
Je kunt me boeken voor de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.
www.lauradaggers.nl

Beklemmende beloftes

Soms krijg ik een cliënt die een belofte heeft gedaan bij het sterfbed van zijn vader of moeder.
Vaak komt er bij de eerste sessie al schuld, schaamte, schande en verdriet naar boven. En er zijn veel onbeantwoorde vragen.
Heeft hij zich wel goed genoeg aan deze belofte gehouden? Beklemmende beloftes.
Nog steeds is er de hunkering naar de goedkeuring van de overleden ouder.
Sommige ouders vragen teveel van hun kinderen en willen zélfs over hun graf heen nog regeren.  Dat zal menigeen die nét na de oorlog geboren is niet vreemd in de oren klinken. Je moest nu eenmaal gehoorzamen en niet teveel vragen stellen.

Onbewust onverwerkte zaken die vastzitten in het lichaam?

Daar kan je het letterlijk benauwd van krijgen. Beklemmende beloftes.  Je kunt pijn bij je hart krijgen, maagpijn, hoofdpijn of andersoortig lichamelijke klachten, waarvan je meestal niets snapt. De huisarts kan dan medicijnen voorschrijven. Meteen bij een eerste sessie blijkt dat er nog veel energie van die ouder zit. Dat koppelen we los, tillen het eruit. En werken ermee. Dat heet energetisch werken. Het mijn van het dijn scheiden.

Ouders doen het zoals zij het kunnen

En soms ontdekken ze vlak voor hun dood dat dit niet voldoende was. Wanneer het kind betrokken wordt in zaken die ze in dit leven niet zelf opgelost konden krijgen, is dat voor de cliënt verdrietig. Menigeen verlaat verlicht mijn therapiekamer met de vraag “Was het al zo licht buiten?”

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie- en reïncarnatietherapeut sinds 2010

 

 

Wielrenner Kai Reus: “Ik wil het afsluiten”

Op 22 juli 2014 kopte de Telegraaf over minister Frans Timmermans (Buitenlandse Zaken) “Tot ik sterf zal ik het niet begrijpen’’. Dit ging over de beelden van de speratisten van het neergehaalde vliegtuig #MH17

Een aantal dagen voor deze afschuwelijke vliegtuigramp plaatsvond, hield @Mart Smeets bij
#NOS Studio Sportzomer #De Avondetappe 13 juli 2014 een interview met wielrenner @Kai Reus die op 12 juli 2007 in Frankrijk tijdens een trainingsrit zwaargewond raakte. Hij kwam ten val in de afdaling van de Col de l’Iséran op het moment dat hij een auto in wilde halen.

In een korte documentaire volgde een cameraploeg @Kai Reus naar de plek in Frankrijk waar hij gevallen is om die periode van toen af te sluiten.
Op de plek vertelt hij met een lach en een traan: “Ik ben toch wel op een heel mooie plek gevallen, met een gewéldig uitzicht”.
@Mart Smeets vroeg de wielrenner of hij het kan afsluiten?
Reus: “Ja, ik wil het afsluiten. Dat fietsen was heel fijn om te doen, en het is  een overwinning dat ik weer terugkwam op dezelfde plaats’’.

Smeets vraagt: “Ik heb weleens gehoord dat er momenten zijn dat er iets tussen leven en dood is? Hoe ziet het er dan uit? Kan jij dat uitleggen?”

Kai: “Dat is voor een later stadium’’.
Smeets: “Kan je het uitleggen?”
Kai Reus: “Ik weet niet of het te begrijpen is. Je moet je voorstellen: je gaat OUT, je wordt geholpen en daarna word je in een kunstmatige coma gehouden. En er is een moment dat ik wakker ben geweest, dat weet ik wél en ook weer niet. Dat stond in het dagboek van mijn moeder, die twee jaar geleden overleed. Toen ik wakker werd wilde ik de ronde van Spanje verder rijden. Ik wilde afsluiten in Lombardije, maar lag vastgebonden in een ziekenhuis in Grenoble’’.

Reus: “Ik ben niet de persoon geweest toén die ik was. Van binnen was veel kapot. Er is zoveel therapie voor nodig geweest om dat op een rijtje te zetten. Mensen zagen een gezonde jongen, maar er was zoveel kapot. Door therapie ben ik er weer bovenop gekomen”.

Het interview grijpt de vier aan tafel nogal aan.
Smeets: “Ik moet hard zijn. We hebben alle vier tranen in onze ogen staan. Dat is ook wel iets moois. Maar laten we er maar even uitgaan, dan krijgen wij ook een beetje die adamsappel naar beneden”.

Het moet een hele schrik geweest zijn voor zo’n stoere wielrenner die blind ging op zijn lichaam

Wat me ook opviel is dat hij er zelf een goede herinnering aan had. Zijn emoties toen hij de dagboeken van zijn moeder las, over wát het met de mensen die van hem houden, gedaan heeft.

Een #Bijna-Dood-Ervaring is een levensveranderende gebeurtenis, waarbij de persoon verandert, en de omgeving mee moet bewegen.
Een#BDE is overweldigend en niet in woorden te vatten. Vaak snapt je omgeving niets meer van je. En jij niets van je omgeving.
#Regressie

Vier geëmotioneerde mannen bij De Avondetappe van 13 juli 2014 waarin @Kai Reus vertelt over zijn BDE ervaring

Fijn dat er nu vrijuit over gesproken kan worden. Iets waarvoor je dertig jaar geleden nog psychiatrisch opgenomen werd.

Vanaf minuut 21.28 vertelt @Kai Reus
http://www.npo.nl/nos-studio-sportzomer-de-avondetappe/13-07-2014/POW_00807024

Bij de st. Merkawah http://www.merkawah.nl/ wordt nu verschil gemaakt tussen BDE en Spiritueel Transformerende Ervaring (STE)

Ik ben Laura Daggers-de Koning #regressie en #reïncarnatietherapeut sinds 2010
Je kunt me boeken de lezing: “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’

Opbeuren of afbeuren

De kranten zijn erop ingesteld negatief nieuws te verspreiden, sterker nog dat is hun taak. Dat doen ze goed. Zó goed dat veel mensen er depressief van worden. ’t Is niet opbeurend.

Het is afbeuren

Wat de mensen die de krant uitpluizen of het internet afstruinen vergeten, zijn de goede dingen die mensen voor elkaar doen. Kijk dáár schrijft die krant nou nooit over. Maar wel over moord en doodslag. Over olie en geld natuurlijk. Geld waar dat blijft. En over de beurs en macht. Want dát is nieuws.

Alles draait om geld en zo is het ook in Nederland

Als eenling kun je er niets tegen doen. Ach ja toch wel. Gewoon in het klein beginnen. Een bloemetje kopen voor je buurvrouw die ziek is. Misschien kun je aardig zijn tegen je buurman, waarvan je weet dat hij door een moeilijk tijd gaat, omdat zijn kind ziek is of zijn moeder stervende.
Die krantenberichten zijn vooral niet opbeurend, mijns inziens beuren ze meer áf. De mensen worden er somber van.

Afbeuren, ik verzon het ter plekke toen ik de krant vanochtend las

Het is ook iets van de mens om zijn probleem met zich mee te dragen, en er lang over te piekeren, over wát nou toch de beste oplossing is. Er niet van te slapen. Maar er is altijd wel één grootste probleem, zei ooit een van mijn kennissen. En morgen is er weer iets anders, áls je grootste probleem opgelost is dan hè? Want anders heb je er twee.

Dat is helemaal zo afbeurend hè?

Maar wat je ook kunt doen is je probleem transformeren naar een uitdaging om het leven ten volle te leven en de oplossing te vinden. Dat is meestal samen met iemand. Door erover te praten. En dát heet dan weer opbeuren. Veel beter woord dan afbeuren toch?

Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie en reïncarnatietherapeut sinds 2010
Je kunt me boeken voor de lezing “Regressietherapie de missende link tussen psycholoog psychiater en coach’’.

Hartverscheurend

Soms kan iemand zo hartverscheurend huilen, dat je zo geraakt wordt dat je er zelf ook van moet huilen. Het verscheurt dan ook letterlijk jouw hart dit verdriet te moeten aanzien en aan te horen.
Huilen zit dichtbij  lachen. Ooit had ik een vriendin die van lachen moeiteloos overging naar huilen. Het zijn beiden emoties waar een mens niet zonder kan.

Niemand is zonder emotie geboren

Vaak zit onder verdriet de nooit geuite woede. Als je niet mag zijn die je bent, kan het zijn dat je – zonder dat je het zelf wilt – hard wordt. Hard voor jezelf en voor anderen.

Ken jij misschien iemand die zo is?

Dus als iemand boos of woedend wordt dan zit daaronder een diep geworteld en weggestopt verdriet. Als je die persoon erop aanspreekt zal hij jouw woorden wegwuiven, en zeggen dat het niet waar is en dat je uit je nek kletst!!

Herken je dit misschien bij jezelf?

Misschien omdat je het verdriet niet -meer – mag tonen van jezelf? Omdat er vroeger iemand was die het je verbood? Of dat er iemand in je omgeving is die vindt dat jij niet moet of mag huilen. Die jou een huilenbalk vindt!

Het kán zijn dat je je gedrag gaan aanpassen aan die iemand of misschien wel aan een heleboel iemanden en dat je nooit meer huilt

Dan raak je meer en meer stukjes van jezelf kwijt. Dan kan het zijn dat je verstijft in je gevoel. Dat je verstart. Letterlijk. En van daaruit kunnen weer lichamelijke klachten ontstaan die voor het verstand onbegrijpelijk zijn. Zo van ‘’snap jij dat nou?”
Dan ben je voor je omgeving niet te pruimen. Gaan mensen jou ontwijken, willen ze niet meer met je omgaan. En jij wordt steeds verdrietiger óf bozer.

Onverwerkt verdriet blijft zo hángen in je lijf

Het is heel belangrijk dat je jouw kern kunt voelen, dat je die kunt vinden. Dat je kunt huilen om datgene wat écht erg is en wás. Nú. Want je tranen spoelen niet alleen je ogen maar ook je ziel schoon. Denk daar maar eens over na.

En soms weet je niet waarom je huilt. Dat is ook goed, laat die tranen gewoon rollen.

Want die kern die jij voelt dat is jouw echtheid, je ware wezen je innerlijk. Noem het zoals je het zelf wilt. ’t Is eigenlijk je gevoel, en om je gevoel kun je niet heen.

Ja het kán wel, maar dan wordt je op den duur een soort robot zonder gevoelens en gaan mensen je mijden.

Hartverscheurend vind ik dat! Jouw probleem ís niet vreemd. Je bent er sneller vanaf dan je ooit had durven dromen.

Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Ik ben Laura Daggers-de Koning regressie en reincarnatietherapeut sinds 2010

Je kunt me boeken voor een Powerpointpresentatie; “Regressietherapie de missende link tussen #Psycholoog, #Psychiater en Coach.

 

Hoe kom je aan een depressie? Belangrijkere vraag is, ”hoe kom je er vanaf”.

Een diepe depressie kan niet anders dan met medicijnen behandeld worden

Dus voor een depressie ga je naar de huisarts, die je wanneer het niet overgaat doorstuurt. En het kán zijn dat je bij de psychiater belandt. Niet erg, het gaat een keer over. Maar sommige mensen slikken de antidepressiva al jaren en jaren. En dat slikken gaat maar door. Ze zijn eraan verslaafd.

En veranderen dan in een soort robotachtige wezens, die van voren niet meer weten dat ze er van achteren leven

Bij mij in de buurt woont een man die vanaf zijn dertigste antidepressiva slikt – ongeveer een jaar gewerkt heeft – en nu rond de vijftig is.
Het zou mooi zijn geweest als de man in kwestie de moed had gehad om naar zijn angsten te kijken. Samen met een therapeut of coach weliswaar. Datgene waar zijn angsten op gestoeld zijn, en om te graven naar het hoe en waarom.

Ook speelt de vraag ‘’hoe kom je aan een depressie’’

We leven in een gevaarlijke wereld. Weinig is zeker en niets staat vast. Bij depressie is het toch je ‘’denkert ‘’ die je de vernieling indenkt.
Depressie. Bessie heeft een depressie. Bessie was de kip die opgegeten werd bij Jan Jans en de kinderen in de strip van de Libelle. En er werd hard om gehuild.

De meeste mensen die een depressie krijgen zijn bovengemiddeld intelligent

‘’De denker’’ in jezelf heeft allerlei doemscenario’s bedacht en er is geen weg terug. De hele wereld vergaat en jij er bij. En het komt nooit meer goed. Je wilt niks, je voelt niks. Je slaapt veel je bent aan de medicijnen die je ervoor kreeg. Je hele leven ligt op zijn gat.
Depressieve mensen hebben meestal veel meegemaakt waar geen verwerkingsproces voor is geweest. En wat ze dus nog bij zich dragen. Wanneer je niet leert hoe om te gaan met verdriet, en eroverheen gestapt wordt. Kan het zijn dat je ‘’overtuigingen’’ krijgt die je gaat geloven en waarnaar je je leven inricht.

Als regressietherapeut krijg ik weinig depressieve mensen

De manische ook niet trouwens, want die hebben het dik naar hun zin in hun manie.

Maar soms, heel soms komt er toch eentje. Doorverwezen door een tevreden ex-client.

Dat is voor mij heel mooi. Dan kan ik weer iemand helpen om verantwoordelijkheid te nemen voor zijn eigen leven. En hem in plaats van levensangst levenslust te laten voelen.
Want écht waar, zo zijn we geboren, vol levenslust. Kijk maar eens naar een baby in een veilige omgeving hoe die zich ontwikkelt. Omrollen, leunen op de elleboogjes, kruipen. En als ze dat kruipen doorhebben met een supersnelheid. En als laatste proberen te staan, om dan uiteindelijk te gaan lopen. Iets wat we allemaal zo vanzelfsprekend vinden.

Eigenlijk is leven vanzelfsprekend. En levenslust ook!

Ik ben Laura Daggers-de Koning, regressie en reincarnatietherapeut in Hoofddorp sinds 2010

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.
Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Zo moet het en niet anders!

Laatst was ik met een collega aan het lunchen

Ze vertelde over haar bijscholing vanwege het regressiewerk wat we beiden doen. We wisselden ervaringen uit over de verschillende intervisiegroepen waarin we zitten, het aantal cliënten en de frequentie waarin ze kwamen. We zaten in een strandpaviljoen. Zakenlunch zal ik maar zeggen. Het was mooi weer, de zon scheen en de mensen ook.
Ze was nogal ontstemd over de feedback van haar leraar. De vijftien stappen van het innerlijke kind. Die had ze niet voldoende uitgevoerd volgens hem, waardoor ze een slechte beoordeling kreeg én ze het nog eens over moest doen.

Nota bene, terwijl ze al járen voor zichzelf werkt

Zo moet het en niet anders!

’t Is de pest al die regeltjes. Ik heb er ervaring mee, en hoe!

Als ik met een cliënt werk weet ik dat de kennis, de knowhow van degene die daar op de matras ligt komt, dat ik dáár mee moet werken. Dat werkt perfect. Altijd. Soms zijn we na één sessie al bij de essentie. En ik schaam me als het er tien worden. Maar dan zijn er ernstige dingen aan de hand (geweest).
Jaren geleden deed ik ook een opleiding voor reïncarnatietherapeut waarbij ik ook bleef struikelen over de regels. Over de methodiek en vooral de starre strakheid waarmee de docenten zich hieraan hielden. Het is een worsteling geweest om uiteindelijk mijn diploma te halen. Waardoor ik lid kon worden van een beroepsvereniging. Want ik wilde niet in de wazige hoek blijven.

‘’Zweefteef’’, spirituele integratie, al die woorden, ik haat ze

Het gaat over de cliënt, en datgene waar hij of zij mee komt. Dát vind ik nog eens belangrijk. En natuurlijk is het belangrijk dát er regels zijn, maar als je ziet dat je leerlingen er zo ontzettend over struikelen, dan wordt het toch eens tijd om hand in eigen boezem te steken.

Tien sessies vind ik beschamend veel. https://www.lauradaggers.nl/2014/06/06/tien-sessies-met-een-client/

Regressie Relaties en Rouw

Laura Daggers is sinds 2010 regressie- en reincarnatietherapeut. Ze geeft lezingen op verzoek.

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.
Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Tien sessies dat vind ik beschamend veel

Meestal is het probleem na twee, hooguit drie sessies verdwenen

“Alles is omgespit en het is wel degelijk vruchtbare grond”, zegt een mannelijke cliënt die één sessie bij mij deed. Voor mij inspirerend hoe snel de gevolgen van een sessie in cliënts leven integreren. Want meestal zie of spreek ik ze daarna niet meer. Soms was het probleem zo vreemd, tenminste dat vonden zij, dat ze er liever niet meer aan herinnerd worden.

Tien sessies dat komt niet vaak voor, dat is veel

Deze cliënt had niet alleen stemmen in zijn hoofd, was ook een tikje suïcidaal. Dus er was een hoop werk te doen. Toen ik hem na een jaartje nog eens tegenkwam vroeg ik hoe het met de stemmen was.

‘’Stemmen? Hoezo stemmen. Hád ik die dan?”

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.
Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Ik ben Laura Daggers-de Koning Regressie en Reincarnatietherapeut in Hoofddorp

www.lauradaggers.nl

Je kunt me boeken voor een powerpointpresentatie over

Regressie Relaties en Rouw  de drie R’s

“Zeker weten dat ze hem niet zullen kwetsen”

Niets zullen vertellen dat hij niet wil horen, geen pijnlijke vragen stellen en niet in het verleden zullen spitten om het met geweld op te graven en het als een bloederig kadaver aan zijn voeten te gooien’’.

Dit citaat komt uit het boek van Philippe Claudel

“Het kleine meisje van meneer Linh”. Dat gaat over een oudere man die in Parijs als vluchteling uit Azië met zijn kleindochter aankomt en uiteindelijk in een psychiatrisch ziekenhuis belandt.

Claudel schrijft gevoelig en zo aangrijpend dat je het in je lichaam voelt.

Bij regressietherapie gaat het verwerken in fases

Juist niet zoals Philippe Claudel de oude man vanuit zijn angst laat denken.
Je onbewuste geeft slechts stukjes prijs, zodat je het gedoseerd kunt gaan verwerken. Als je niets doet met je opgelopen emotionele schade, dan ga je wrokken. En gaat het wrikken in je lichaam.
Wanneer het vierkant van vertrouwen er is, dan werken we in de wond zodat het daarna over is. Het kán zijn dat de wondpijn nog nasuddert. Net zoals na een operatie of kapotte knie. Dat duurt meestal niet langer dan een paar maanden. Dat is voor iedereen weer verschillend. Dán komen de inzichten en kun je weer verder met je leven. Heerlijk toch?

Regressie haalt de pit van het probleem naar boven

We geven het armpjes en beentjes, zodat je weer verder kunt met je leven.
Dus ja er moet wel met het bloederige kadaver gewerkt worden. Maar dan op een manier die jij aankunt. Zodat je daarna kunt zeggen. ‘’Was dat nou alles”? Natuurlijk ga ik als therapeut je verleden niet met geweld opgraven en als een bloederig kadaver aan je voeten gooien. Dit gebeurt helemaal in je eigen tempo.
Je krijgt eerst een intakeformulier waarin jouw rode lijn en je thema zitten. Dan gebeurt er al van alles met je. Daarna kom je voor de eerste keer en praten we nog twintig minuten.
Waarna we gaan werken met het huidige probleem, datgene waar je last van hebt. Dat gebeurt op de matras. Je bent er gewoon bij. Je bent hier én je bent daar.
Je gaat niet in hypnose.

Meestal is je probleem verbonden met iets wat geweest is. Iets dat allang voorbij is

En het gekke is, als je eraan gewerkt hebt, dan gaat het weg. Net zoals die client die voor de eerste keer met stemmen in zijn hoofd kwam.
Toen ik hem na een aantal sessie vroeg hoe het met de stemmen ging.

Keek hij me verbaasd aan en zei; “Stemmen, hád ik dan stemmen in mijn hoofd?”

Ik ben Laura Daggers-de Koning en werk sinds 2010 als Regressie en Reincarnatietherapeut in de Haarlemmermeer.

Je kunt mij boeken voor een lezing over regressie en Reincarnatie.

 www.lauradaggers.nl

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.
Vul hiernaast je telefoonnummer in en laat me je bellen voor een gratis intake →→→

Werken met het innerlijke kind

Bij het werken met innerlijk kinddelen is het de bedoeling dat de cliënt naar de wortels van zijn uitwassen gaat, en dat de therapeut de cliënt stimuleert en begeleidt om die wortels eruit te trekken.

Angst voor pijn en angst om weer in ‘’het akelige gevoel’’ te komen,

weerhoudt menig cliënt ervan om zich aan regressietherapie over te geven. De snelste en zuiverste vorm van die wortels vindt de therapeut, via de bij het problematische proces behorende, of de daaruit lekkende gevoelens.

Soms blijkt een lichamelijke aanpak – pijnpunten vinden –  noodzakelijk om de wortels bloot te leggen, om aan de vraag tot een grondige oplossing te komen, te voldoen.

Dit is lang niet ieders weg en er zijn veel andere wegen

Weggestopte innerlijke kinderen met een ‘’waakhondfunctie’’ blijken de voornaamste veroorzaker van praktisch elk menselijk probleem. Andere oorzaken blijken meer bijzaken. Weggemoffelde innerlijke kinderen blijken de directe verbinding mét, en de bewakers van onze oorspronkelijke echtheid. Hun argwaan is groot door de beleving van de nodige schade en schande in het leven van de client tot nu toe.

De kunst voor de therapeut is die kindertjes te vinden en hun vertrouwen te winnen en zodat ze zich kunnen uiten

Zodra de therapeut, samen met de client, die kindertjes thuisbrengt, en ze overdraagt aan de huidige persoon, lossen de problemen en de door hen veroorzaakte energielekken óp als sneeuw voor de zon.

De terugkerende kracht van die opgehaalde kinderen blijkt de sleutel van het disfunctioneren met zijn vele gezichten.
Elk mens heeft alle gereedschap in zich die hij voor zijn leerzame ontdekkingsreis nodig heeft.

Het is voor de cliënt die de kortste route wil bewandelen.

Veel van bovenstaande tekst is overgenomen uit Pieter Wierenga’s boek  “Innerlijk kind als Waakhond”.

Jouw probleem is niet raar. Angst en schaamte zijn de dief van je innerlijke groei.